St. Ambrosia Academy

Chapter 17

Chapter 17

***************

Kei's POV.

I am still standing in front of him shocked! Clueless!

nagulat na lamang ako ng yakapin ako nito!

mas lalong gumulo ang buong sistema ko sa nalalaman ko ngayon.. godness!

"psh"

Because of that. nakita ko na lang ang sarili kong nakayakap sa kanya at umiiyak banda sa dibdib nito!

"hush , stop crying" he said!

I cant stop myself to sobbing. grabe naman kasing revelation, ni hindi ako nainform!

"hey" malambing nitong wika

Umangat ako ng kaunti upang masilayan siya.

"*sobs i c-cant *sobs" nauutal ko pang wika.

Hinagod-hagod nito ang likuran ko.

in any minutes natapos na rin ang ka-emotional ko ! Grabe nakakahiya, nabasa ko pa nga ata yung uniform niya.

"ano ulit yung sinabi mo?"

bigla naman itong napamulahan pagkatanong ko nun!

Umawis pa ito ng tingin saakin, kaya nga hinila ko ito para tumingin muli saakin.

"anong sabi mo?"

pag-uulit ko pa!

"nothing" he said at muling umiwas ng tingin saakin.

isa pa, babaliin ko na ang ulo nito =____= ..

"anong nothing, parang may sinasabi kang... I , I , I-- ano nga ulit yun?"

Ano ba ! I just want to confirm na tama yung narinig ko kanina.

"aiiiiish"

Naiinis na namumula niyang asik!

"hindi 'aiiiish' yun... ano nga kasi ulit yun?"

"just forget about what i say"

Nainis naman ako sa sagot na nakuha ko mula sa kanya.

"it means, kakalimutan mo na lang din yang feelings mo? Since you said forget about what you say ha?"

napatingin ito saakin at hinawakan ang kamay ko.

"tss! just not like that--"

"eh ano pala?" naiinis ko muling tanong.

buset na to! nakakabismud siya =____= .

"fine! I like you. Happy?"

Sinamaan ko ito ng tingin.

"No! it seems napipilitan ka lang.. ganyan ba kayong mga lalaki? Sasabihin ng i like you then minutes or seconds later ipapalimot niyo agad?"

Bismud na kung bismud! nakakairita kasi ang kaartehan ng lalaking 'to!

"aiiiiish! nakakasakit din naman sa ego namin yun... narinig niyo na , kailangan pang ulitin"

Aba't--

"wag mo akong tarayan, naiinis ako sayo."

"psh! the question is.... y-you like me too? Ang pangit tignan kung kami lagi ang nag-aadjust diba?"

Anudaw!

"anong ina-adjust niyo? Bakit kasi nag-iinarte pa kayo?"

"hindi kami nag-iinarte! were not girls, hindi kami kagaya niyo na malakas ang loob ... pero nahihiya din kaming magtapat sainyo, hindi madaling mag-tapat ng feelings lalo na't b-busted'in niyo kami , masakit para sa ego namin yun"