Dark light

hoofdstuk 4

'Kom we gaan.' Roept de donkerharige jongen.

Drake rolt met zijn ogen en zegt 'Let maar niet op hem hij vind je niet aardig omdat Julius je lijkt te mogen vind. Zijn naam is Daniël trouwens.' 

'Ahh.'

'Ga jij eigenlijk nog naar school?'

Nadat Drake die vraag heeft gestelt komt ook Stan erbij lopen benieuwd naar mijn antwoord.

'Nee, ik ben er op mijn 14 mee gestopt.' Antwoord ik eerlijk.

Stan word nieuwsgierig en vraagt 'Hoe was het op school?'

Dan pas besef ik dat veel van deze jongens geboren zijn bij de rebellen.

'Het was vermoeiend. De helft van de dag leerde je vechten, 2 uur bestede je aan het eren van de regering en de rest leerde je wiskunde, geschiedenis, aardrijkskunde en nog wat talen en nog een paar dingen. Oo en de pauzes werd je uit gelachen omdat je arm was en dat je geen mooie kleren aan had en niet bij de mooie, rijke en populaire kinderen hoorde.' Het komt er met een spottend lachje uit en een schouder optrek denkend aan de dagen op het Mid-land Collage. Pas dan merk ik dat dat veel van de jongens me aanstaren en ik bedenk me dat ik als een zielig kind klink. Dus zeg ik snel:

'Maar ja ik leerde wel wat dus.'

'Heb je daar vechten geleerd?' Vraagt Stijn die er nu ook bij komt lopen.

'Voor de helft de andere helft heeft mijn vader me geleerd. Hij zei altijd dat ik het wel nodig zou hebben.' Ik haal me schouders op.

Drake springt gouw op een ander onderwerp.

'En jij dan Jaden? Ben jij ooit naar school geweest?' Jaden kijkt op. Blij dat hij eindelijk aan het gesprek mee mag doen.

'Nee ik heb thuis school gehad van mijn vader en toen van Alice ze is een goede docent.'

'Zo dan ben je vast goed in vechten?'

'Ja! Wacht ik doe het wel even voor.' Jaden kijkt me vragend aan en met een zucht geef ik hem een werp mes. Alle jongens doen automatisch een stap achter. Jaden pakt het mes en mikt op een holletje in een boom 10 meter voor ons. Hij mist het holletje op een haar na maar het mes blijft wel goed in de boom zitten. Drake fluit om zijn goedkeuring te laten zien. Jaden kijkt vragend naar mij en ik kijk heb glimlachend aan om te laten zien dat hij het goed heeft gedaan. Als we bij de boom aan komen waar het mes in zit hou ik Harry stil en trek het mes uit de boom. Dan vraag ik nieuwsgierig aan Drake en Stan 'En jullie gaan jullie ook naar school?'

Stan geeft antwoord 'We gaan naar de school in het kamp, we hebben alleen s'ochtends les. S'middags gaan we de grote mensen helpen. We hebben ook bijna de zelfde lessen die jij had. We hebben in totaal 4 leraren.' Ondertussen komt ook Josh er bij lopen. 

En hij vraagt  'En het leukst onderdeel van het alles is werken met de pistool. Kun jij dat? 

Ik word iets bleker gelukkig merkt niemand het en Jaden geeft antwoord in mijn plaats 'Ze kan het heel goed het was haar beste onderdeel maar ze doet het niet meer. Ze vind het een té moordzuchtig wapen.' Ik knik instemmend en krijg mijn kleur weer terug. Weer is Drake zo slim om op een ander onderwerp te stappen. 

'Maar wij hebben dus jammer genoeg heel weinig leraren. Dus jammer genoeg kunnen we heel weinig leren. Jammer hé.' Hij zegt het met een glimlach en een knipoog. Nu komt Julius er bij lopen en zegt 'Omdat ik dat ook al gezien heb, heb ik een nieuwe lerares mee genomen.' Daarbij kijkt hij mij aan. Ik ben met stomheid geslagen, lerares? Ik zou het kunnen proberen. Jaden is wat opgewekter dan ik.

'Cool, dan kan iedereen zien wat voor een goede lerares je bent.'

Ik kijk hem met opgetrokken wenkbrauwen aan. Dan vraag ik aan Julius 'Moet ik dan kinderen van 10 les geven in vechten en andere vakken?'

'Onder andere maar ook deze jongens hier. Niet in vechten want op dat vak kunnen ze jou nog wat leren maar op andere vakken wel. '

Drake zegt dan 'Zal ik alvast beginnen met slijmen.' Alweer heeft hij een glimlach om zijn mond. (volgends mij verdwijnt die ook maar zelden.)

Voor ik antwoord kan geven zegt Stan 'Slijmen helpt sowieso nooit.'

'Echt wel.' Antwoord Drake. 

Zo beginnen ze een discussie over slijmen. Ik luister er niet echt naar. Ook de rest niet want die beginnen ook met elkaar te praten. Zo rijd ik in stilte door. Na nog een half uur merk ik dat Jaden in slaap is gevallen. En na een tijdje weet ik niet meer hoelang we al door het bos hebben gereden. Ik denk 2 uur of zoiets.