Ben Aşık Olmam

10

Hazar Bey in ne yaptığını anlamam çok zaman almadı. Hemen kendimi geri çekip ani bir refleksle tokat attım. Yediği tokatla bir şey demeden odadan çıktı. Nasıl oldu bunlar anlamış değildim. Babama evlendiğimizi söylemiş, bana kolye almış, ve beni öptü. Beni dudaklarımdan öptü. Acaba Hazar Bey beni seviyor mu ? Yok canım. Hazar Bey kim ben kimim. Üstelik adam çapkın, sevgisi yalandır zaten sevmesi de imkansız.

Anlamıyorum ya erkekleri anlamıyorum. Bir erkek neden bir kadınla yetinemez ki? Her kadın aynıdır.

Hele babam. Annemi aldata aldata kanser, beni döve döve sinir hastası etti. Noldu ? Annem öldü. Ben ise nerde, kimle olduğum belli değil. Bir adam karısını nasıl sevmez ? Evladına nasıl acımaz ? Hazar Bey de aynı babam gibi. Çapkın, barlarda takılan biri. O yüzden bırak kocayı, ondan sevgili bile olmaz. Ama beni öptü.

Ben mavi gözlü erkek sevmem. Kumral hiç sevmem. Adı Hazar olanlardan nefret ederim. Ama beni öptü.

O şirket sahibi zengin iş adamı. Ben barlarda şarkı söyleyen fakir hizmetçi. Ama beni öptü.

Hayır hayır. Niye her düşüncenin sonuna öptüğünü ekliyorsun Elif?  Aptal mısın ? O her kadını öpüyor. Onun için kadınlar fahişe. Ben Hazar ın fahişesi olamam. Ama beni öptüüüüüüüüüüüüü.

Yatakta çığlık atarak tepindim. Salak salak gittim tokat attım adama. Mal mısın Elif ? Mal mısın kızım sen ? Niye tokat atıyorsun? Belki de seviyodur seni. Sen diğer kadınlar gibi fahişe değilsin ki. Sen onun için eve gelen kadınlardan değilsin. Hizmetçi olabilirsin ama sen senelerdir o adama bakıyorsun. Yemeğini yapıyorsun, evini temizliyorsun. En önemlisi aynı evde kalıyorsun. Belki de onun gözünde diğerlerinden farklısındır. Offf salak kafam off.

Hazar Bey e attığım tokatın hıncını kendimden çıkardım resmen beynimi sulandıran düşüncelerle. Sanki solumdaki şeytanla sağımdaki melek ortaya çıkmış, bir savaş başlatmışlardı. Sağımdaki melek olur diyerek başındaki yuvarlak tacı  kafama takıyor, solumdaki şeytan ise elindeki üç dişli siyah çatalıyla tacı düşürüp 'aptal olma olması imkansız' diyordu.

Saçma salak düşüncelerle derin bir uykuya yelken açmışım. Mışım diyorum çünkü gözlerimi açtığımda hava aydınlıktı. Gözümle etrafı kolaçan ettiğimde Hazar Bey in refakatçı koltuğunda uyuduğunu gördüm. Telefonuma uzandım ve saate baktım. Saat sabahın 7sini gösteriyordu. Başımdaki ağrı geçsede dikişler sızlatıyordu. Esneyerek yatakta doğruldum. Bu sırada kolumdaki serumu farkettim. Ağrım olmaması için takıyorlardı ve sanırım ben uyurken hemşireler takmıştı. Ölü uykusuna mı yattım ne yaptım anlamadım valla.

Seruma dikkat ederek Hazar Bey e döndüm. Sonrada yavaşca onu dürttüm. Uyanmadı. Bir daha dürttüm yine uyanmadı. Sen misin beni öpüp öpüp bir de utanmadan karşımda uyuyan hadi bakalım.

Avazım çıktığı kadar bağırdım.

"Aaaa Hazar Beyyy kurtarın beniii aaaaaaa "

Hazar Bey ilk bağırmam da olduğu yerden sıçradı. Hemen bana baktı.

"Noldu ?  Kim öldü ? Yoksa sana mı bir şey oldu? Elif noldu ? Yoksa biri bir şey mi yaptı ben uyurken ? " diye sıralamaya başladı. Tabi hiç istifimi bozmadım bende.

"Hiç karafatma geçti de korktum"

Hazar Bey ağzını şok olduğunu belli edercesine açtı. Tipi çok komikti. Gülmemek için kendimi zor tutuyorum valla.

"Bu mu yani ? Karafatma öyle mi ? Hani şu bildiğimiz küçük siyah böcek ? "

Sorduğu sorularla kendimi tutamayıp kahkaha atmaya başladım. Tabi Hazar Bey de küplere binmeye başladı. Ben de uzatmadan konuyu kapattım.