Üzgünüm Artık Benimsin

♟1.bölüm♙

Evvet arkadaşlarr ^^ yeni bir hikaye ve 1. Bölüm!!!! (╯°□°）╯︵ ┻━┻ bu arada medyadaki itsuki (͡° ͜ʖ ͡°)

İtsuki:

Lanet bir güne yine başlıyorduk. Saate baktığımda daha yeni 17:00 olduğunu gördüm. Okulun açılmasına bir saat kalmıştı. Yine vampirlerle dolu okula devam..

Ah bu arada! Size kendimi tanıtmayı unuttum. Aslında.. Nasıl tanıtacağımı da bilemiyorum.. Hehe~ mâruz görün lütfen..

Ben itsuki Kaoru. 17 yaşıma yeni girdim. Sarı saçlı, mavi gözlüyüm.. Ve yaşımdan küçük gözükürüm. Hehe~ Genelde aydınlık yerleri severim. Karanlık la ilgili bir tıranvam var da... Bunu anlatmak için bayâ bir zaman gerekir. O yüzden pas geçiyorum. Kitap okumayı az çok severim. Geneli müzik.. Korktuğum şeylerse; şimşek, gök gürültüsü Ve tabikide karanlık.. Nefret ettiklerim vampirler, vampirler ve yine ne tesadüf ki vampirler! Neden mi? Dedem.. Ah lanet olsun!

Saatime baktığımda 17:50 idi. Siktir! 10 dakika kalmış! Ne ara zaman bu kadar ilerledi ki?! Hızla yatağımdan kalkıp hazırlanmaya başladım.

...

Okulun bahçesine geldiğimde kapıların kapandığını gördüm. Lanet! Saatime tekrar baktım. 18:10 Hay ya! Demir kapıyla bakışırken aklıma geldi. Duvara tırmana bilirdim. Kapı duvardan biraz daha uzundu. Neden ki? Daha önce hiç düşünmemiştim.. Ve üst kısmı sivriydi. Aynı duvarların üstündeki demirler gibi.

Hızla duvara tırmandım. Allahtan sporda iyiydim. Ama yükseklik korkum başa belaydı! Aşağıya bakmadan atladım. Atlarken kolumu boydan boya çizmiştim. Hay! Bir bu eksikti!! Vampirlerle dolu olan bir okula, kolum yaralı girmek! Hem de ilk dersimiz bana takık olan vampir hocayaydı! Ne kadar da şanslı bir varlığım öyle?

Hızla sınıfıma doğru gidip kapıyı çaldım. Tahmin ettiğim gibi derse girmişti. Hemen hemen okulda 3-4 safkan vardı. Biri de lanet olsun ki bizim sınıftaydı.

Ben düşüncelere dalmışken bayan lucci-san la göz göze geldim. -takık hoca nın adı bu..-

"Şey.. Geç kaldığım için özür dilerim luc-"

Derken olduğum yerde sabitlendim. Takığın gözleri kırmızılaşıyordu.

"İtsuki! Derhal revire git!!"

Dedi ve bana bakmamaya çalıştı. Daha doğrusu kanayan koluma..

Kapıyı kapatacakken o ayağa kalktı. O kim mi? Dedemi öldüren ve sınıftaki tek safkan vampir.. Lanet olası Rei!!

Rei nasıl biri mi? Kırmızımsı daha önce hiç görmediğim bir saç rengi ve turuncuyla karışık sarı renkli gözleri var.. Kanı arzulayınca gözleri kan kırmızısı oluyor.. Her vampir gibi! Kanı arzulamasını daha önce görmesem de öyledir.. Ama rei bana göre;

Kibirli, ukala, çok bilmiş, her şeyi elde edebileceğini sanan bir yaratık! Ama her şey onun istediği gibi olmak zorunda değil! Dedemin ölü bedeni onun kucağındaydı.. Gerisini de hatırlamıyorum. Ne başını, ne sonunu.. Sadece o an..

Rei kapıya doğru yaklaştıkça vampirler sırıtıyor, insanlar ise 'içecek' diyordu.. Haha.. Çok beklerdi!

Tam kapıya yaklaştığında, kapıyı şiddetle yüzüne kapattım. O lanet olası yaratık benim kanımı içemezdi! Dedem ona yetmemiş miydi?! Revire gidip kapıyı yine kapattım. Kilitlemekte fayda vardı.. Anahtarı her zaman üzerinde olan kapıyı kilitleyip, en yakındaki koltuğa yayıldım.

"Neden kapıyı yüzüme kapattığını sorabilir miyim?"

Sesin olduğu yere döndüğümde rei yatakta yatıyordu.