Üzgünüm Artık Benimsin

♟4.bölüm♙

Medyadaki kai nin kıymetlisi; natsume :3

İtsuki:

"A-ah.. Şey ben" diyerek etrâfa bakındım. Kaçacak yer yok gibiydi.

"Merak etme seni kimseye söylemem."

"Teşekkürler. Rahatladım.. O odada ölmek istemiyorum!"

"Seni çok iyi anlıyorum! Kai da öyle yapmıştı! Abi kardeş hiç değişmiyorlar!"

"Kaçmak için çoğu şeyi denedim!"

"Köpekleri koydu değil mi?!"

"Evet!!"

"Ama o kapıdan çıkma."

"N-neden?"

"Daha gitmediler."

Ben bu çocuğu sevdim!

"Gel otur.." diyerek yanındaki koltuğu gösterdi.

"Teşekkürler" diyerek yanına oturdum.

"Kaçtığın zaman nereye gideceksin?"

"Bunu düşünmemiştim."

"Ben kaçtığımda evime gitmiştim. Beni bulmuştu.. Tavsiyem! Eve sakın gitme."

"O zaman nereye gideceğim?? Ve nasıl kaçacağım?"

"Hmm.. Eylenmek ister misin?"

"Olabilir.."

"O zaman seni, bu akşama kadar dışarı çıkartabilirim."

"Gerçekten mi??!" diyerek natsume nin üstüne atladım.

"Evet."

Dedi ve kapıya yöneldi. "Sesler yok gibi.."

Balkona çıkıp etrâfa bakındı. "Evet! Gitmişler!"

Yerimden hızla kalkıp balkona çıktım. "Köpekler?"

"Sen onları merak etme.. O hayvanların tek ihtiyacı sevgiymiş. Yani biraz sevsen peşinden gelirler."

"Sen.. Sen şimdi o yaratıkları sevdin mi?"

"Elbette"

"Amma cesurmuşsun!!"

"Nihihii~ biraz öyle gibbii~" ((Y.N: al işte... İki kafadar birleşti dünyayı yakacakar.. .-.))

Kapıya doğru yöneldiğimizde bana öğütler veriyordu. Köpeği nasıl sevmem konusunda. O yaratığı seveceğim??!!

Kapı nın klubunu tutup aşağı indirdi. Koridora çıktığımızda.. Benim olduğum oda nın kapısında.. İki tane köpek koymuş hayvann!!!

Bir tanesi beni görüp hırlamaya başladığında taş kesilmiştim. Yavaş yavaş bize yaklaşıyordu. Ama.. O hayvan ın amacı beni parçalamak değildi? Bunu rei söylemişti.. Ne kadar tereddüt etsem de..

"Unutma! Kulaklarının arkasını okşayınca bir şey yapmıyor."

Natsume nin sesiyle kendime geldim. Evet! Ben.. Ben bu hayvanı sevecektim.. Hayvan mı, yaratık mı ama bu ya??!!

Dizlerimi yere sabitleyip, elimi köpeğe uzattım. Parçalama bâri.. Isır ama parçalama..

Yan gözle bakıp, kulağı nın arkasını okşadım. Tuhaf bir his veriyordu.. Sanki.. Sanki kürkü kaygan gibiydi? Ama yumuşak tı da.. Tuhaf ama, güzel bir histi..

Köpek bir anda üstüme atlayınca yere yapıştım. Yüzümü yalıyordu? Haaa???!!! O canavar yüzümü yalıyordu!!! Ya kıyamet gelecek.. Ya da beni yemeden önce tadıma bakıyordu.. İkisi de olabilir..