Evden bir hışımla hazırlanıp çıktım çünkü 10'daki randevuma gitmek için 12'de uyanmıştım! Üstüne bir de uzun gözükeceğim diye giydiğim şu lanet topuklularla ayağımı burkup kaldırımda duran inşaat işçisinin üzerine düştüm! Adamdan özür mü dilesem yoksa etrafımdaki insanların bakışlarına daha fazla mağruz kalmadan koşarak uzaklaşsam mı bilemedim o an. Hızlı bir şekilde adamdan özür dileyip, olabildiğimce seri yürümeye çalışıyordum. Tam ana caddeye çıkıp bir taksi çevirmiştim ki, telefonum yok! Resmen sınanıyordum!
Aa pardon size kendimi tanıtmadım. Ben, Deniz Boray. 20 yaşındayım ve üniversite 2. sınıftayım. Geçen sene annemle babam İstanbul'dan bıktıkları için yazlığa yerleştiler. Kısacası yaklaşık 1 yıldır yalnız yaşıyorum. Daha doğrusu yalnız yaşamıyorum, canımdan çok sevdiğim, hem dostum hem kuzenim olan Derin var. Derin Aşkın. Derin benden 1 yaş büyük, aynı okuldayız. Ben diyetisyenlik, Derin ise psikoloji okuyor. Hatun insan psikolojisinden çok iyi anlıyor yaa. Genelde o benim dertlerimi dinleyip, o zaman bunu dene, şunu yapabilirsin diyerek, ben ise o yağlı şeyleri yeme, alma şu abur cuburları eve yaa diyerek geçiriyorum günümü.
Gelelim günümün geri kalanına. Buluşmaya gideceğim kişi liseden bir çocuktu. O zamanlar bir muhabbetimiz yoktu, 1 hafta önce bana sosyal medya hesaplarımın hepsinden aynı anda takip isteği yolladı. Azmini takdir etmiştim doğrusu. Bugün için 10'da sabah kahvaltısı için sözleşmiştik ama 12'de uyanınca haliyle kahvaltı yalan oldu. Telefonumu evde unuttuğumu fark ettiğim anda taksiden indim. Sonra düşündüm ki zaten çok da istekli değildim, öylesine görüşecektim neden bu telaş? Eve girdim telefonu elime aldım. Çocuk tam 24 kere aramış bir de hızını alamamış Whatsapp'tan yardırmış. 'Can kusura bakma sana haber veremedim telefonumu evde unutmuşum. Gece Derin rahatsızlandı apar topar hastaneye gittik yeni geldim eve. Beni bugünlük affet :)' diye bir mesaj attım. Amaan yalandan kim ölmüş canım? Ay bu gidişle ölen tek insan ben olacağım.
Sahi Derin nerde yahu?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayatın Renkleri
Teen FictionGençler toplaşın bakayım! Okurken dehşet eğleneceğiniz, bazı anlarda bir o kadar sinirleneceğiniz ve bazen de gözlerinizi doldurtacak bir hikayeye hazır olun! Aslına bakarsanız bu benim ilk hikayem. Biraz kendi hayatımdan biraz hayal gücümden yardım...
