KUZENİM

1. Bölüm

Multimedya : Rüya

11 yıl önce

Akşam olmuştu. Babam ve annem Selma 'teyzelere gideceğiz' diye tutturmuştu. Evet Selma teyze ve annem çok yakın arkadaşlar. Selma teyzenin kızı Yaren benim yaşımdaydı ve onunla çok iyi anlaşıyorduk. 7 yaşımdaydım. Fakat herşeyin farkındayım. Saat 19:00 giyindim. Dışarı çıktım. Annem ve babam beni bekliyorlardı. Hemen yanlarına koştum.

- Hadi anne gidelim.
Gülerek ;
- Yarenimi özlemiş benim kızım.
- Evet anne özledim. Hadi artık gidelim.

Babam arabayı çalıştırdı. O kadar da zengin değildik. Ailede durumu çok iyi olan bir Yeliz teyzem vardı. Teyzemin eşi Tuncay eniştem, gösterişli bir aileye sahipti. Ha birde ukala çok bilmiş bir çocuğa.
Deniz kuzenimdi ama ondan nefret ediyordum. Çok ukala ve kendini beğenmişti. Bu düşüncelerden beni ayıran annemin sesiydi.

- Hadi rüya geldik.
-Tamam.

Diye cevap verdim. Zile ben bastım. Yaren'i en son üç gün önce görmüştüm. Yine de özlediğimi fark ettim...

-Rüyaaa!

İnce sesiyle yaren üzerime atladı sıkıca sarıldım arkadaşıma. İçeri geçtik. Daha doğrusu annem ve babam geçti. Biz hep Yarenle onun odasına çıkardık.

-Okula başlayacağız Rüya bu çok güzel.
-Evet çok güzel yaren.

3 saat Selma teyzenin evinde durduk.

-Rüya gidiyoruuuz!

Diye seslendi annem. Yarene sarılıp aşağıya indim. Arabaya bindik. Yolda giderken,

- Ayşe

Dedi babam. Sesinde bir tedirginlik vardı.

-Hayırdır Murat birşey mi oldu ?
- Ayşe frenler !
- Ne diyorsun Murat ?
- Frenler tutmuyor Ayşe !
- Ne yapacağız Murat ?
- Rüya.. Ona sarıl.
- Murat birşeyler yap.

Ben hiçbirşey bilmeden onlara bakıyordum. Ne oluyordu anlamıyordum. Babam bir yandan annem bir yandan bağırıyordu.

- Ayşe! Ayşe kaza yapıyoruz ! Rüyaa !
- Murat ! Rüya !

Annem bana sarıldı. Sonra kafamı biryere çarptım. Gerisi karanlık...

Uyandığımda hastahanedeydim. Başımda gözü yaşlı Selma teyze vardı. Uyandığımı görünce hemen yanıma geldi.

-Rüya iyimisin yavrum ?
-Evet Selma teyze annem ve babam nerde ?
-Rüya seninle konuşmamız lazım.
-Tabi Selma teyze.
-Bak evladım, siz bir trafik kazası yaptınız. Bunu nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum Rüya.

Selma teyzenin gözleri ağlamaktan şişmişti. Neden bu kadar ağlamıştı acaba?

- Selma teyze söyleyebilirsin dinliyorum.
- Ayşe ve Murat senin annen ve baban öldü kızım.

Ne diyordu bu kadın ?
"Annen ve baban öldü kızım."
ÖLDÜ...
Hayır ! Yalan söylüyordu. Annem ve babam ölmedi. Beni bırakmaz onlar.

-Yalan söyleme bana !

Sesim o kadar kuvvetli çıkmıştı ki Selma teyze yerinde sıçradı.

-Bak Rüya, teyzen Yeliz buraya geliyor. İzmirden geliyor anlıyor musun ? Sana yalan söylemiyorum. Bunlar oldu. Artık annen ve baban değil Yeliz teyzen ve Tuncay enişten olacak. Yarende seninle gelecek. İzmire yerleşeceksin. Artık kendine gel kızım yalvarırım.

Cidden bana yalvarır gibi bakıyordu. Neydi şimdi ? Ben ne yapacaktım. Kimsem yoktu. Bir tek Yaren ve teyzem. Anne baba sizi çok özleyeceğim. Gözümde sıcak sular hissediyordum. Bitmişti.. Annem babam artık yoktu...