Öykü ile kütüphane de ders çalışmaya başladık. Sınavı kazanıcaktım. Hayallerim için bunu yapabilirim. Öykü kahve almak için ayaklandı. Kendimi çok huzursuz hissediyordum. Sanki birşey varmış gibi arkamda. Annemi orda bırakmak içime sinmemişti. Beni erken evlendirmeçeğini söylemişti. Emirleri geçiyorum, nereye gitsem korumalar oluçak dı.
*
Haberlerden görüldüğüne göre. Baek kendini daha bozmuştu. Barlardan çıkarken sürekli gözüküyordu. Ben böyle adamla mı evlenicektim.
"Bence evlen, ülke elden gidiyor baksana" Öykü sessizliğini bozmuştu.
"Anlamıyorsun! Sınırlarım oluçak. Ben katlanamam!"
"Yaparsın! Ne kadar zor olabilir ki?"
"Nereye gitsen korumalar var! Kızım ben deliyim. Onu da geç hayalim var!"
"Doktor olamazsın! Hiçbir yerde hemde. Prens birken o hayatını karartır. Ülkelere emir verir."
"Oha! Ben bunu düşünmedim evlenmek istemiyorum!"
Kapana sıkıştım kaldım. Tek çare onun insafına kalmıştı. Aman ne iyi. Sehunun telefonları dinlediği için ona da ulaşamıyordum. Tek çare evlenmek mi ya...
*
Öykünün telefonun dan. Sehunu aradım.
"Sehun?" Sesini duymaya ihtiyaçım vardı.
"İyi misin?"
Sesi umut vericiydi. Özlemiştim sesini.
"Evet iyiyim sen nasılsın?" Endişeli boğuk konuştum.
"Ağlıyor musun? Ağlama buraya gelicek misin?"
"Evet, senden Baek ' in numarasını istiyicektim."
"Neden kaçak gelin? Okulda kızlar sana kaçak gelin diyor" Aman ne güzel işte namım yürüsün.
"Güzel, evlenicem çarem bu."
"Senin herzaman arkanda olucam bunu unutma. Birazda Baek ' in numarasını mesaj atarım. Veya oraya gelir"
"Onlar kendini zeki sanıyorlar ama telefonun dinlediğini anladık!"
"Hahahah işte benim kızım"
Ne kadar iyi oluçağını düşünmeden evlenicektim. Belki ona aşık olurum.
Telefona mesaj geldi. Numarası buydu demekki.
"Numarası bu. Arıyı mı?"
"Ara, ne olabilir ki en kötüsü?"
Numarasını tuşladım. Üçüncüde çaldı. Kız sesi geldi. Lan Sehun yanlış numarayı mı verdin ulan.
"Baekhyun nun telefonu mu?"
"Evet! Sen kimsin?"
"Hm... O nerde? Acaba onunla konuşabilir miyim?"
"Şuan duşta!"
"Tamam, ona götürürmüsün? Tae dersen anlar."
"Tamam 1dk"
İstemiyorum senden. Nasıl bir pisliksin sen. Erkekliğini dağıtıyordu resmen. Iyy...
"Taeyeon? Nerdesin lan"
"Pisliksin! Neyse bu sana yeter ben geliyorum. Herşey kabul! Yarın ordayım!"
Birşey demesine izin vermeden suratına kapatım. Beyinsiz özürlü.
"Ne oldu?" Öykü yanıma oturdu.
"Başka biriyle yatıyordu. Yarın geliceğimi söyledim. Evlenmek istemiyorum"
"Üzülme artık, belkide senin için en iyisi budur zamanla anlarsın bence"
Ağlıyordum. Kocam oluçaktı. Ben hazır bile değilim babam yüzünden sürükleniyordum. Hangi kıyıda kendimi bulucaktım. Hangi deniz beni kabul edicekti. Baek vücudunu satan bir erkek ama ben daha değişiktim ona göre. Benim için değişir miydi? Bu bencilik olurdu. Bencil olmak istemiyordum. Benim kendimi gizlemem gerekiyordu. Kendime kilit vurmanın zamanı geldi. Herşey tam anlamıyla bitti. Kendimi düşünücektim artık, sadece ben.
