Psikopat Prenses -8-

130 10 11
                                    

1 hafta dışarıya çıkmamıştım. Sarayda ben ve işçiler vardı. Hergün Kraliçe durum raporu alıyordu. Baek'i sorarsanız hiç gelmedi zaten hangi yüzle gelecekti ki zaten.

Bügün herkes gelmişti. Cevrem de ki insanlar çok iyi oyunculuk yapıyorlardı sanki o olay olmamış gibi davranıyorlardı.

"Kızım?" Tabiki durum raporu vermeyi unutmuşum.

Yavaşca kapı aralandı. "Aşağıya gelecek misin?" Boş gözlerle bakıyordum kadına acınası gözler...

"Evet, geleceğim" Yüzleşme vakti gelmişti artık. O bir hiç gibi davranıcaktım. Kraliçe gülümseyip kapıyı kapattı.

Derin nefes aldım ve aynaya baktım. Göz altlarım kırmızı olmuştu. Vampire benziyordum. Solmuş cilt ve kana susamış gözler...

İyi hayal aleminde gezmiştim hızlı olsam artık iyi olacaktı. Biraz allık sürmüştum. Eh, biraz insana benzeyebildim.

Kapıyı açtığımda tereddüt etmiştim. Onu görünce nasıl hissedicektim? Belkide gözlerim dolup ağlıcaktım.

"Baek ekmekleri getirir misin?" Gelmişti. Gelicekti tabikide!

O mutfağa girdiniğine göre hızlıca masaya doğru adımladım. Birden onu görmem güzel olmazdı.

"Günaydın" Sessimi ayarlayamamıştım. Ağlamaklı çıkmıştı.

"Günaydın, kızım" Hep birlikte anlaşmalı gibi günaydın demişlerdi. Ortam biraz gerilmeye başlamıştı. Baek salona girdiğinde yüzüne bile bakamamıştım. Sanki aldatan benim gibi. Sessiz şekilde masaya oturdu.

Önümde ne varsa süpürmüştüm. Onun tabağının yarısı duruyordu nerdeyse.

 Onun tabağının yarısı duruyordu nerdeyse

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Bana baktığını fark ettim. Gözlerinin içine bakmak istiyordum. Eskisi gibi olamıçaktık. Ona eskisi gibi bakamıcaktım. Neden bunu yapmıştı? Bi acıklaması mutlaka olmalıydı.

"İzninizle" Ayağa kalkar kalkmaz Baek de aynı harekete bulunmuştu. Salondan çıkıp odama ilerlerken Baek de kapıya doğru ilerliyordu sanırım konuşmuçaktık.

Okula gitsem artık iyi olucaktı. Baek de burdaydı. Güvendeydim.

- Tae nin giydikleri -

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

- Tae nin giydikleri -

Cidden benim gibi birini nasıl aldat- Aishh...

Aptalsın oğlum sen veya gözün kör. Cantamı alıp evden çıktım. Baek araba da bekliyordu. Neden bunu bana yapıyorsun? Ben senin gibi iyi oyuncu değilm bunu neden anlamıyorsun?

Kendi arabama bindim ne bekliyordun ki Baek bey?

Yol boyunca arkamdaydı. Nedensizce kendimi iyi hissetmiştim. Okula giriş yapınca insanların bakışları arabaydı. Arabayı park ettim ama hala arabanın içinde oturuyordum. Baek de aynı şekilde arabadaydı.

Tam olarak insanların bakışları, sözleri beni fazlasıyla rahatsız edecekti. Neden gelmiştim ki okula!

Gerginliğimle birlikte arabadan indim. Baek de aynı şekilde, beni takip ediyordu. İnsanlar yanlış anlamasın diye yanımdaydı. Herkesin gözü normal olarak bize döndü. İceriye girdiğimize göre ayrılıcaktık.

"Görüşürüz" Diyip hızlıca yanımdan gitti. Bu neyin tribi biri bana açıklayabilir mi lütfen!

Sanki ben kaybediyorum. Ne halin varsa gör.

*

3 derse girip okuldan çıktım. İnsanlar o kadar midemi bulandırdı ki gitmek zorunda kalmıştım. Alışmam gerekiyordu ben bu yola bunları bilerek çıkmamışmıydım? Şimdi çekmek zorundayım.

Arabayı eve sürüm. Yanlız kalsam iyi olacaktı. Baek'in bana bi açıklaması sanırım yoktu bu işin sonu biticek gibi duruyordu.

Eve girince hızlıca kendimi mutfağa attım. Tatlı bişeler arıyordum. Vampir kana susar...

Sonunda delirdin Tebrikler Tae!

"Ne arıyorsunuz? Birşeyinizi mi düşürdünüz?" Hızlıca arkamı döndüğümde açık bıraktığım dolabın kapağına kaşımı vurdum.

Büyük bi bağırmayla kendimden nefret ettim. Ben bir prenses olaçaktım yaptığım hareketler çocuk gibiydi. Çalışanlar buz verip koltuğa oturdum. Tatlı ararken neler gelmişti başıma...

"Taeyeon!" Baekhyun sesiyle evi sallamıştı. Hızlıca salona daldı, gözleri nin içine saniyelik de olsa bakabilmiştim.

"Iyi misin? Nasıl oldu? Kendine neden dikkat etmiyorsun? Çocuk gibisin!"

Bi sen vurmamıştın yüzüme o da tam oldu. Gözlerim dolmuştu. Hayır şimdi ağlayamam olmaz yeri değil.

"Ağlama... Özür dilerim. Ben sana birşey oldu diye korktum." Bi adım yaklaştı anlımdan öptü. Sanki beynim uyuşmuştu. Donup kalmıştım. Göz yaşlarım tek tek akıyordu. Ritimimi bozmaya devam ediyordu. Onu özlemiştim.

Ygs dolayısıyla bölüm yazamadım üzgünüm. En kısa zamanda bölümler geliçek takipte kalın. Teşekkür ederim.

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Mar 25, 2017 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Psikopat Prenses Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin