Chapter 4
Hindi ako makatulog..
Ang daming kong naiisip na mga bagay-bagay ang gulo ng utak ko ngayon
Gusto kong makausap si kuya pero kahit tawagin ko siya hindi siya nag-papakita sakin
Hindi ko alam kung galit ba saken si kuya? Kaya ganun, pero ano naman nagawa ko?
Gusto ko lang malaman bakit ako naging tao?
Nag-sisimula na ba yung nakatakda para sakin?
Ewan, hindi ko na alam gulong-gulong ako ngayon dahil sa hindi ko malamang dahilan kung bakit ba ako naging tao?
It's already 2:46 am and guess what? 30 minutes palang ang tulog ko halos walang 1 hr diba? Galeng!
Nagpagulong-gulong ako sa comforter ko, tulog na kaya sina lola?
Yung pinahiram saken ni lola na room okay naman, hindi siya masyadong kalakihan pero tamang-tama lang naman to para sakin. May isang kama at kabinet
So since nag-palit ako tinabi ko muna yung itim na dress ko
Kaylan kaya ako makakabalik sa mundo namin?
Namimiss ko na si kuya ..
"Jillian, nag-simula na" napalingon ako sa kung sino ang nag-sasalita, si kuya
Nakatayo siya sa may tapat ng higaan ko at nakasandal ang ulo niya sa pader, kaya naman napa-upo ako sa pag-kakahiga ko
"Anong ibig mong sabihin kuya? Bakit ba ako naging tao? Anong nangyari sakin kuya" sunod-sunod na tanong ko
"Ang nakatakda jillian, hindi mo ito matatakasan"
Nagulat ako ng biglang nag-bukas ang pinto at nakita ko si marky na nakatingin saken, nagtama ang mga mata namin
"Bakit hindi kapa tulog? May kausap kaba?" Tanong niya
"Ako? Wala ah, hindi kase ako matulog" medyo naka-smile kong sabi
"Ganun ba? Gusto mo samahan kita?" Samahan? At kaylan pa siya naging ganyan kabait saken?
"Hmm. Sige" hindi ko alam, nabigla ako sa sinabi ko pumayag ba ako?
Napangiti si marky ng bahadya sinarado niya yung pinto pero bukas parin ng bahadya at umupo siya sa tabi ko
"May naalala kana ba?" Tanong niya
"Wala pa, ikaw bat kapa gising?"
"Ah. Wala uminom lang ako kaso ng mapadaan ako sa kwarto mo narinig kong may kausap ka"
"Ganun ba? Sorry, sige matulog kana pero wala naman talaga akong kausap eh." Tanggi ko
Ano ba yan! Pinag-pipilitan niya na mag kausap ako eh. Sa wala nga eh ang kulit niya
Kahit meron naman talaga..
"Hindi okay lang, anong oras ka matutulog? Hindi ka parin ba naantok?"
Yung totoo saglit pa lang kaya tayo nag-uusap tapos maantok na agad ako? Psh.
"Medyo naantok na ako" syempre joke lang yun
"Ah. Sige, goodnight jillian"
Pag-kasabi niya nun lumabas na siya ng room ko at sinara na yung pinto
Hays. Isa lang naman ang gusto ko at yun ay makabalik na ako sa mundo namin.
~*~
A/N: Short update :* enjoy!
BINABASA MO ANG
Fall For A Human
Teen FictionI know this can't be happen. I know it's not part of my living here, di dapat to mangyari! Dahil tao siya. But why i can't leave him? Dati naman wala akong pake kung may maiwan man ako pag-umalis na ako dito sa mundong to Besides hindi kami para sa...