Chapter 7
Sobrang excited ko ngayon kase naman sabi ni lola ieenroll daw niya ako sa school, atsaka bibili kami ngayon ng uniform
First time ko kasing makapasok sa school na ganito, wala naman kasing ganito sa lugar namin. Hindi uso dun ang aral aral, ang weird nga eh diba?
So ngayon nag-lalakad kami ni marky papuntang department store with matching nakasakbit pa yung kamay ko sa braso niya, hindi naman siya pumapalag eh so can i take that as an yes?
Nag-kabati na kami kahapon, sincere naman kase yung pag-sosorry niya kahit na paloko loko siya
Nang makarating kami sa department store, pinag-buksan naman kami nung guard ng glass store
Hindi namab kami nasa mall, isang branch na maliit lang to medyo malayo layo nga lang sa bahay kaya bumyahe pa kami, alangan namang mag-lakad diba?
Pag-kapasok namin sa loob, nilibot ko ang mga mata sa loob ng store, sobrang daming uniform hindi ko na ng napansin na napahiwalay na pala ako kay marky
Grabe ang gaganda ng uniform nila dito, kahit na hindi ko alam yung school netong mga uniforms nag-tingin tingin paren ako
Hanggang sa may nakita akong babaeng kumuha ng uniform sa tabi ko, napatingin ako sa kinuha niya simple lang siyang blouse tapos may ipapatong kang parang jacket? Ay. Ewan di ko alam
"Marky! Gusto ko rin nun" sabi ko sa kanya na nasa tabi ko lang din at nag-tititingin ng mga uniforms
Napatingin naman si marky dun sa hawak ng babaeng babayaran na ata yung uniform
"Wag na yun, iba nalang" at ibinalik ulit niya yung tingin niya sa mga uniform na panlalaki
"Gusto mo ba ng ganung uniform miss? Mayron pa naman dito oh, Halika sukatin natin ang size mo" hindi ko siya kilala pero mukang staff siya dito
Ikinagalak ko naman yung sinabi ng babae, sunukatan niya ako at binigyan niya ako ng uniform katulad nga ng nakita ko dun sa babae, tapos pinapasok niya ako sa isang dressing room
Pagkalabas ko nakita kong napangiti sakin yung ate with matching thumbs up pa, samantalang si marky busy pa rin sa pag-tingin ng uniform
"Marky!" untag ko kaya napatingin siya saakin
Ewan ko kung namamalik mata lang ba ako na umaagos na yung laway niya, halos mapuno ng tawa yung store dahil sa lakas ng tawa ko
Nakita ko naman siya nag-death glare saakin, kaya naman nilapitan ko siya
"Ano bagay diba?" Tapos nag-paikot ikot ako sa harapan niya
Siya naman nakasimagot lang
"Diba sabi ko iba nalang" walang emos-emosyon niyang sabi
Samantalang ako happy-go-lucky pa rin, alam konv ayaw niya netong uniform pero tiwala lang mapipilit ko yan
"Eh, gusto ko neto eh! Sabi nga ni lola diba kung ano daw gusto ko?"
Bago pa siya makapag-salita bumalik na ako sa dressing room para hubadin yung uniform at bayaran na namin ni marky
Pag-kalabas ko nag-diretso na ako sa counter para bayaran yung uniform, i admit it wala akong pera kaya bahala na si marky mag-bayad niya
"Oy, at sinong nag-sabi sayong babayarin natin yan? May pera kaba?"
"Obviously wala diba? Kaya nga ikaw mag-babayad"
"Eh. Paano kung ayoko?"
"Edi bahala ka isusumbong kita kay lola tapos hindi tayo mag-kasama sa sch--"
"Binabayaran ko na nga diba? Eto na kukuha na ako ng panlalaking ganyan para parehas ng school. Pssh, happy?"
"Oo naman!" And with that i gave him a genuine smile
Inabot pala kami ng gabi sa pamimili lang ng uniform, hapon na rin kasi kaming umalis sa bahay
"Marky!"
Parehas kaming napalingon sa tumawag sa kanya, ito-- yung babae sa may rooftop yung nag-tangkang mag-pakamatay? Na iniligtas ni marky
"Marky pwede ba kitang nakausap?" sabi nung babae ng makalapit siya saamin
"Diba sinabi ko na sayo na wag mo na akong kakausapin? Aalis na kami ng girlfriend ko
And with-- WHAT? GIRLFRIEND? AT KAYLAN OA NAGING KAMI? OO HINDI PA NAMAN AKO GANUN KATANGA SA MUNDO NG MGA TAO PARA HINDI KO MALAMAN YUNG GIRLFRIEND NO!
BINABASA MO ANG
Fall For A Human
Teen FictionI know this can't be happen. I know it's not part of my living here, di dapat to mangyari! Dahil tao siya. But why i can't leave him? Dati naman wala akong pake kung may maiwan man ako pag-umalis na ako dito sa mundong to Besides hindi kami para sa...