ကြ်န္ေတာ္နဲ႕Krisနဲ႔ကPh.D. ဘြဲ႕ရဖို႔အတြက္Thesisလုပ္ေနၾကတာပါ ဒါေၾကာင့္Libraryမွာလိုအပ္တဲ့စာရြက္စာတမ္းေတြလာရွာေနတာပါ။Libraryထဲမွာတစ္နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ေမႊေႏွာက္ရွာၿပီးေတာ့လိုအပ္တဲ့စာအုပ္ေတြလဲရၿပီဆိုေတာ့သူငယ္ခ်င္း၂ေယာက္ထိုင္ၿပီးစာအတူဖတ္ျဖစ္ၾကတယ္ ဒီစာေတြကိုကြ်န္ေတာ္ဖတ္ေနေပမယ့္ကြ်န္ေတာ့စိတ္ေတြကသိပ္မပါဘူးရယ္ အလာတုန္းကခံစားရတဲ့ရင္ထဲကေအာင့္ေနတာေၾကာင့္လား သူ႔အေၾကာင္းကိုျပန္စဥ္းစားမိသြားလို႔လား သိပ္မသဲကြဲေပမယ့္ေနလို႔မေကာင္းတာေတာ့အမွန္ပဲ အခ်ိန္ေတြသာႏွစ္ေတြေျပာင္းသြားေပမယ့္ ခံစားခ်က္ေတြကမေျပာင္းေသးဘူးထင္ပါ့ ဒါေပမယ့္လဲရင့္က်က္လာတယ္လို႔ဆိုရမလား ကိုယ့္ခံစားခ်က္ေတြတျခားလူမသိမျမင္ေအာင္ေတာ့ကြ်န္ေတာ္ဟန္ေဆာင္ေကာင္းေနပါၿပီ
"Luhan ငါတို႔ခနေနျပန္ရေအာင္ေလလိုအပ္တာေတြလဲရၿပီပဲ"
Kris အသံၾကားမွပဲစိတ္ကလက္ရွိအခ်ိန္ကိုျပန္ေရာက္လာေတာ့တယ္
"အင္းဒါဆိုျပန္ၾကမယ္ေလ"
လိုရင္းေလာက္သာျပန္ေျဖျဖစ္ၿပီးကြ်န္ေတာ္တို႔ကိုယ့္အိမ္ကိုယ္သာျပန္လာခဲ့ၾကတယ္ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ဘယ္သူမွလဲမရွိေသးတာရယ္ စိတ္ကလဲနဲနဲရႈပ္ေထြးေနတာရယ္ေၾကာင့္ ပင္ပန္းတာေတြေပ်ာက္လိုေပ်ာက္ျငားအိပ္ရာေပၚပက္လပ္လွန္မိကာမွ ဘယ္အခ်ိန္ထဲကဝင္ခ်င္ေနမွန္းမသိတဲ့အတိတ္ကအျဖစ္ေတြကမေန႔တေန႔ကအေၾကာင္းအရာလိုေခါင္းထဲျပန္ေရာက္လာေတာ့တယ္။
Flashback
ဒီေန႔ကကြ်န္ေတာ္တကၠသိုလ္ေနာက္ဆံုးႏွစ္ရဲ႕ပထမဦးဆံုးေက်ာင္းစဖြငိ့တဲ့ေန႔ေလးဆိုေတာ့တတ္တတ္ၾကြၾကြနဲ႕ေက်ာင္းကိုေစာေစာလာျဖစ္တယ္ ကားေပၚကေနေဘးဘီလွည့္ၾကည့္မိေတာ့ 'ဒုကၡပဲမိုးကရြာလာပါလား မတတ္ႏိုင္ကားဂိတ္ေရာက္မွေက်ာင္းထဲမဝင္ခင္မိုးတိတ္တာေစာင့္ရမယ္' ကိုယ့္အေတြးနဲ႔ကိုယ္ကားေပၚကဆင္းတာနဲ႔ကားဂိတ္အမိုးေအာက္အသည္းအသန္ေျပးဝင္လိုက္တာအေရွ႕မွာရပ္ေနတဲ့လူကိုဝင္တိုက္မိပါေရာ။အတိုက္ခံရတဲ့လူကိုေမာ့မၾကည့္ျဖစ္ဘဲခပ္ျမန္ျမန္
