Hayatının belli döneminde sessiz kelimeleri olur insanın ,söylemek isteyip söyleyemediği çünkü sağırdır çogu kalp duymaz bu kelimeleri ,hissetmez yüreği .. Sende susarsın bilirsin duymayacakları ,hissetmeyeceklerini yada bazen incitmekten korkarsın sevdiklerini ,bırak adına sessiz kelimeler desinler sen bilirsin ne kadar sesli olduklarını ...
Sevgisizlik insana çok acı verir . Sevginin kıymetini en iyi sevgisiz kalanlar anlar.insanlar sevildikçe nakörleşir kaybedene kadar fark etmez kıymetini sonrası ise pişmanlıklar...
Kırık bir çerçevenin içindeki yırtık bir fotograf gibi netlikten uzağız.flu yaşayan kişiler olduk çoğu zaman. Kalplerimiz kirlendi saflığımızı kaybettik.Bunu bazen sevdiklerimiz yaptı bize ,bazen biz kendimize, kirlendikçe temizlemek yerine içimizde acılardan kocaman bir bataklık yarattık .Başta yüzebilceğimizi sandık sonra saniyeler içinde gömüldük. Bataklığin içinde kimse fark etmediler hala nefes alabildiğimizi ,çoktan öldü diyip bıraktılar.
Hayatta böyleydi birine güvenipte tutarsin elinden ama o seni en yakın bataklığa atıp gider...
24.04.2016
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kalbine Emanet
AléatoireBazen kendimi anlatmanın en iyi yolunun yazmak olduğunu düşünüyorum ,belki bu benim kurtuluşum,belki umudum ,belki vazgeçişim ama bu benim hiç bir zaman sonum değil çünkü benim hikayemin sonu başka bir hikayemin başı....
