BANGTAN UNIVERSITY.

Chap.1 MEET THE GANGSTER.

(PROLOGUE)

Isang babaeng masasabihang swerte ,dahil sa nakapasok sya ng walang kahirap-Hirap sa unibersidad na hindi lamang kilala sa Pilipinas Kung hindi sa Boung Mundo.

Swerte nga bang maituturing si ANDREA CHOI???
O Sya ay mamalasin dahil dito nya makikila nag mga taong hindi nya aakalaing Makikilala nya.....

Isang University na Hinahangaan at Kinikilala......

Mga Istudyanteng Kilala,Hinahangaan at higit sa lahat Mayayaman.....

[Welcome to the Bangtan University]

Flashback;
Nagising ako dahil sa ingay ng mga nagbabasagang gamit na galing sa Kwarto ni omma at appa...

Dahil sa kuryosidad lumapit ako sa pinto at pinakinggan ang pinag uusapan nila.

"Your Such a Bastard!!! Nambabae ka ,Hindi mo ba naiisip ang mararamdaman ng anak mo sa pinag gagawa mo Andrew !"Galit na sigaw ni omma kay appa.

"Hindi sana ako mambabae kung Hindi ka nagkukulang sakin."Singhal ni appa kay omma.

Hindi ko na mapigilan ang pag iyak ,Lagi nalang ganito tuwing gabi lagi silang nag aaway para hindi namin sila makita ni Kuya andrei.Pero ang hindi nila alam lagi ko silang nakikitang magkaaway ,Pero iba ngayon Umaga na pero nagaaway parin sila dahil sa Kabit ni appa.

"At ako pa ngayon ang nagkulang sating dalawa!"maiyak -iyak na sabi ni omma.

"Oo ikaw talaga ang nagkulang Thea ."sabi ni oppa.

"Appa ,Omma wag napo kayong mag away ." naiiyak kung sabi.

"Ngayon!Andrew Sabihin mo mismo sa harap ng anak natin ang kababuyan nyo ng Secretarya mo !"Galit na sabi ni omma habang dinuduro si oppa.

"Anak makinig ka kay appa ok!"mahinahon na sabi ni appa sakin ng naluhod sa harap ko.

"No! Appa hindi ako makikinig sayo kay Omma lang ako makikinig dahil Sinungaling ka!"saad ko habang nakatakip ka kamay ko sa tenga.

"Please Listen to me my Princess."nagsusumamong sabi ni appa.

"I said no Hindi ako makikinig sayo,I hate You Appa!You Betrayed Omma!"umiiyak kong sabi.

"No Princess Thats not true!"pagtatanggi ni appa.

"I Really Hate you Appa."sabay takbo palabas ng Mansion namin habang umiiyak.

Naririnig ko na tinatawag nila ako pero wala akong pakialam ,Kahit na Pitong taong gulang lang ako Naiintindihan ko na ang mga bagay sa paligid ko ,kagaya nalang ng laging pag aaway ni Appa at Omma dahil sa pambabae ni Appa....

Hindi ko nararamdaman ang init ng sikat ng araw na tumatama sa Balat ko,Napansin ko nalang na tumigil ako sa pagtakbo at naglakad papasok sa Park na malapit sa subdivision na tinitirahan namin.

Dahil sa Gutom na paupo ako sa Swing,Habang nakatingin sa mga batang lalaking naglalaro sa park mga pito lahat sila.

Naramdaman ko nalang na may tumabi sa akin sa kaliwa ng swing..

Isang lalaki na kasama sa naglalaro sa park.

"Hi,Im Hunter."nakangiting sabi nito.

Isang lalaking nerdy ayan ang masasabi ko sa kanya,Nakasout sya ng Eyeglasses at Malaki ang sout nyang Damit...

"Uhmmm! Hello din."nakangiti kung sabi.

"You want some." sabay bigay saakin ng Isa nya pang sandwich ng nakangiti.