Αυτά τα λόγια έγραψε στο ημερολόγιο της πριν εξαφανιστεί... Τώρα εγώ η κολλητή της, η Αγάπη, γράφει στο ημερολόγιο της.. Τώρα βρίσκεται κάπου χαμένη... Μακριά μου.. Και εγώ κάθομαι και γράφω μόνη μου εδώ.. Αισθάνομαι την παρουσία της.. Μα λείπει.. Όλοι νομίζουν ότι είναι στο Λονδίνο... Ότι ζει εκεί με κάποιον... Μετά από τον θάνατο του Σάκη με το ατύχημα που έχει νομίζουν ότι έφυγε για να ξεχάσει... Είμαι σίγουρη ότι κάτι έχει πάθει...
Εγώ το αποφάσισα.. Μέχρι να την βρω θα γράφω κάθε μέρα.. Με μισεί τόσο πολύ πλέον... Τίποτα δεν διορθώνεται πια.. Νομίζει ότι τελείωσαν όλα! Εγώ όμως θα συνεχίσω να παλεύω.. Δεν έχω παίξει ακόμα το τελευταίο μου χαρτί.. Θα τα καταφέρω.. Έστω και μόνη μου.. Ακόμα και αν είναι μακριά μου. Και ας με καταλαβαίνει κάνεις... Η απώλεια του Σάκη την έκανε να αναρωτηθεί τι έγινε με την ζωή της.. Όσο για τον Οδυσσέα.. Πήγε σε τρελοκομειο.. Η Λυδία παντρεύτηκε και έφυγε από την Θεσσαλονίκη.. Και όσο για εμένα... Μένω στο σπίτι της και ψάχνω πράγματα για αυτήν όμως δεν υπάρχει κανείς να με βοηθήσει... Εχθές βρήκα στα πράγματα της ένα κολιέ με μαύρο κορδονι και ένα καταπράσινο διαμάντι σε σχήμα καρδιάς και πάνω του είχε λίγο ξεραμενο αίμα... Δεν μπορούσα να ζητήσω από κανέναν βοήθεια γιατί όλοι ήταν μακριά μου..
Ο μόνος που μπορεί να ξέρει ήταν αυτός ο συφοιτητης της... Θα τον βρω..
