Till The End (Friends Or Lovers Part 2)

Chapter Thirty- Six

Jillian's POV

Napabangon agad sa kama ko. Ano yung napaginipan ko? Drake Villaluz? Who's him? 3:00 pa lang ng hapon. Binalewala ko na lang ang panaginip ko at dahil sa medyo maaga pa ay napagdesisyunan kong pumunta sa Coffee Shop. Syempre, paalam muna kay Mommy. Hays, strict parents be like.

Bumaba ako at nadatnan kong nasa sala si Mom at nanonood.

"Hey Mom. Where's Dad?"

"Pumunta siya sa Tito mo. May pag-uusapan lang daw sila."

"Ohh, okay." Nakakatakot naman magpaalam jusko. Kumuha muna ako ng tubig sa ref at bumalik ulit sa sofa.

"Mom?"

"Yes?"

"Pwede po bang pumunta ng Coffee Shop?"

"Who's with you?" Dami naman tanong ni Mom. Yung oras oh.

"Ako lang po. Gusto ko munang mapag-isa. "

"O-ok. Pero mag-iingat ka anak. Please ayoko na ulit mangyari ang nangyari sayo dati. Basta bumalik ka dito bago dumilim ha. Anak, ha. Eto oh." at binigay sa akin ang pera. Yun oh! Dagdag pera hahahaha.

"Opo Mom. Sige po akyat lang ako."

Nagbihis na ako at lumabas lang ng bahay.

"Ingat, Jill!"

××××

Naglalakad ako ng maramdaman kong parang may sumusunod sa akin. O-M-G. Lumingon ako patalikod and guess who I saw?

"Girls?" jusko. Sila Shaine lang pala. Akala ko kung sino na.

Nagkatinginan silang tatlo ay sabay sabing "Hi!" Hahaha ang cute talaga netong tatlo.

Tuluyan na silang lumapit sa akin at nakisabay na sa paglalakad.

Medyo malayo-layo ang Coffee Shop. Kaya hindi na ata napigilan ni Shaine ang pagsalita. Sobrang nakakabingi kasi ang katahimikan.

"Jillian, saan ba ang punta mo?"

"Coffee Shop. Kayo?"

"Same! Hahaha." Nang magtawanan sila, parang naramdaman ko na gusto ko na sabihin sa kanila na naalala ko na talaga sila. Para wala ng gumugulo sa utak ko bukod yung Drake Villaluz na 'yun.

"Girls, I have something to say." seryoso kong sabi sa kanila. Pumwesto ako sa harapan, kaya naglalakad ako ngayon patalikod.

××××

Claire's POV

"Girls, I have something to say."

Nang masabi iyon ni Jillian nagkatinginan na kaming tatlo. Parang nababasa namin ang kung ano ang nasa isip ng bawat isa. Sabay-sabay na nanlaki ang mga mata. At lumingon agad kay Jillian.

"Ano yon?" si Cassandra na ang nagtanong. Ano ba 'tong luha na 'to? Bakit ako umiiyak? Para na akong baliw dito.

"I missed you all Guys. Alam ko na ang lahat. Naalala ko na kayo girls." Magsasalita pa sana siya kaso sumigaw na kaming tatlo.

"JILLIAN!!" Naiiyak na ako. Naggroup-hug kami at humagulgol. Salamat Lord at hindi mo po siya pinabayaan nung nagkaroon siya ng sakit, nung nalayo siya sa amin.

Papasok na kami ng Coffee Shop ng may maaninag akong isang pamilyar na tao. Teka, siya yung nasa panaginip ko ah.

×××××

Shaine's POV

Teka, si Drake 'yon ah? Bakit siya nandito sa Canada? Napalingon ako kaagad kay Jillian para makita kong anong magiging reaksyon niya kapag nakita niya si Drake.

Binalewala ko na lang iyon at tsaka nagpatuloy papasok ng Coffee Shop.

Um-order na kami at sa kamalasan nga naman, isang table na lang ang bakante na good for four persons at katabi pa mismo ng table ni Drake. Actually, siya lang mag isa.

AWKWARD. Grabe! Parang gusto ko na umalis dito hindi dahil sa pangit ang lasa ng mga pagkain kundi dahil sa awkwardness na bumabalot sa aming lima.

Nagpasimpleng tingin si Drake kay Jillian na ngayo'y nagkwekwento ng mga nangyari sa kanya pagkatapos ng aksidente.

"At tsaka Girls, alam mo Shaine napaginipan kaya kita kanina tapos may lalaki doon. Drake daw ang pangalan? Tapos sabi ko daw sa kanya 'Babalikan kita Drake chuchu.'". dugtong ni Jillian. OMG NAALALA NA KAYA NIYA SI DRAKE?! 

Umubo si Drake at halos kaming apat ay napatingin sa kanya. Ang bilis ng tibok ng puso as in sobrang bilis, pwede na 'to sa marathon.

"Any problem?" tanong ni Jillian kay Drake. Wrong move. Unti-unting lumalapit si Drake kay Jillian at hindi ko na iyon pinatagal, "Girls, I think we have to go. Let's go." Hindi pa tumatayo si Jillian kaya hinila ko na siya patayo at lumabas ng Coffee Shop.

××××

Jillian's POV

Naglalakad kami pauwi ng maramdaman kong basa ang pisngi ko.

Napatingala ako, hindi naman umuulan ah.

"Girls, umaambon ba?"

"Hindi." sagot ni Cass. Lumingon si Cass sa akin and asked me, "Hey, are you crying?"

Huminto sila at akmang papasok na sa gate ng isang malaking bahay.

Tinuro ko iyon at nagtanong, "Is that your house?" Tumango sila.

"Yung katapat mong bahay iyon ang bahay ng parents ko and sunod sunod na yon. So in short we lived in one house. We're trying to be independent."

Ahh, so magkapit bahay lang pala kami edi ok yon! Hahaha.

"So were neighbors!!" Sigaw ni Claire.

"It's him...." hindi ko na hinintay ang sagot nila at tsaka naglakad patungo sa aking tinitirhan.

×××××

END OF CHAPTER 36!