Tekrardan merhaba hepinize gecte olsa yb geldi.
Yorum ve votelarınızı eksik etmeyin lütfen.
*biraz kısa bir bölüm oldu*
Kısa bir not. . .☆ ● <<<<<- ÖNEMLİ ->>>>> ● ☆
Ve sizi bilgilendirmek isterim burada yazan yani ameliyat ve ya damarlar sinirler arasında görme problemi gibi tıpla ilgili bilgiler sadece hikaye gereği yazılmıştır.Evet gerçekten tekrar gormeyi sağlayan ameliyatlar bulunmakta ama fiyatlarin düşük olduğunu söyleyemem.
Ne de olsa bu bir hikaye yani hayal gücüm nereye götürürse hikayede oraya gidecek.
IYI OKUMALAR...Yine ölüm sessizliğine sahip olan bu hastane duvarları arasında umutsuzca belki düzelir düşüncesi ile terapi görüyordum.Aslında teknoloji o kadar gelişmişki , körlüğün bile çaresi vardı ama parası yetmeyenlerin yapacağı sadece saçma ve gereksiz terapiler.Ameliyat öncesi yapılması gereken bu terapileri ameliyata paramızın yetmeyeceğini bilsemde ailem ısrarcıydı.Bir yolunu buluruz diyorlardı.
Benim problemim cozulebilecek tarzdaydı beynimin görme bölümüm sapasağlamdı sadece damarlar ve sinirler arasında bir problem vardı ve ameliyatla %80 görme şansım var.Ama sorun şu en az 50000 civarında parayı kendimi satsam alamam durumu vardı.Eh,tabi bende umutlanmıyorum boşuna.Yani birden bire zengin olma şansım yok ya.O yüzden kafa yormuyorum işte ne de olsa benim için geri dönüş yok galiba..
Terapi bitince benide tekrardan eve götürdüler.Herkes işe gidincede yine sessizlik içinde oturmuşdum.
Evin her karesini ezberlemiş kör bir kız olarak başarılı bir şekilde geziniyordum.Sonunda yorulup,ne kadar sıkıcı bir hayata sahip olduğumu düşünüyordum.
Gerçekten bu yaşadığım hayatın benle alakası var mı diye aptal sorularla bile boğuştu taki, yanı başımda duran telefon çalmaya başlayana kadar.Telefonu kaldırdığım gibi selam veremeden annem konuşmaya başladı."Tatlım, bugün babaannen kötü hissettiği için babamla ben onun evinde kalacağız.Daniel arkadaşlarıyla yarın New York'tan donucek eğer bir problem olursa Madison'u ara o arkadaslarında kalıcak.Korkuyorsun onu cagirabilirim."Bu kadar sözü nefes almadan soylemesi normal geliyordu artık.Goz devirdikten sonra "Anne tek kalmak iyi gelecek problem değil kendim kendime bakabilirim"dedim ve uzun bir anne konuşmasını böylece bitirmiş oldum.
Tek kalmak daha da sevinmeme neden oldu.Istedigimi özgürce yapabileceğim gerçeği babaannemin durumunu bile unutmama neden oldu.
Artık saatin gece yarısına geldiğini anladığımda dışarı,evin bahçesine çıktım.Çıplak ayaklarım soğuk çimenlerle temas ettikçe ürperdim.Sonunda sırtımı çitlere yasladığımda zaten görmeyen gözlerimi kapattım.
Kendi nefesime odaklandım.Her şeyi unutmuş bir şekilde odaklanmıştım ki
"Ne kadar güzel bir bahçeniz varmış."
Ukala ses bütün huzurlu seviyelerini yerle bir etmişti."Senin benim bahcemde ne işin var?!" Diye sinirle soludum.
"Hmm.. sen benim konuşmalarımı dinleme hakkına sahipsin ve ben bahcende bile oturamıyorum. Mantıksız."
"Rahat bırkasan ne güzel olurdu."dedim sitemle."Güzel hayaller inanmaya devam et ama olacağına dair garanti veremem."dedi bay ukala.
"Gerçekten çekilmezsin"yani sesi dışında iyi bir özelliği yoktu galiba."Ben çekilmezi 'dayanılmaz' olarak tanımlamanda büyük fayda görüyorum." Gerçekten egosu aşıp taşıyordu.
"Egona hayranım" imalı sözlerime karşı bile susmayı beceremedi tabi .
"Her zaman kızlar bende hayran olunulacak bir şeyler bulurlar.""Sen sadece şarkı söyle tamam mı bunun dışında pek bir işe yaradığın söylenemez"
"Yok canım sadece şarkı söylemekle değil kızların gözlerini boyamaklada görevliğim."dediyinde iç sesim bir espiri patlattı.
Göz boyamak için başka kızı bulsan iyi edersin çünkü bende boyanacak göz bile yok.
Hahah komik bile değil.Gerçekten iğrenç espiri.
"Tanımadığın her kızın yanına oturuyorsun galiba"
"Hmm..aslında merakima yenik düştüğümden buradayım.Bu kadar çok yakalanmana rağmen inat edip dinlemeye devam eden garip bir kızı merak etmek gözüme normal gözüktü nedense."
Zaten görmeyen gozlerimi sıkıca kapattım ve icimden bininci defa şu aptalin yok olmasını diledim ama nafile..
Pes edecek gibi durmadigindan ben gitmeye karar verdim.Kapıya doğru dikkatlice yürüdüm içeri geçip kapıyı kapaticakken bilin bakalım ne oldu?!
Bir adet aptal yüzünden kapıyı kapamam hayal oldu.
Uzun bir gece olacaktı galiba. .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
It's Getting Darker
SonstigesZaman.Hayatımızın yörüngesine belirleyen,bazen bizi kısıtlayan... Hayatının değişmesi bir saniye kadar sürdü.Çünkü o saniyeler içinde kör olmuştu.Peki bu onun hayatı için nasıl bir engel?Özellikle kendini aşka kaptırmışken.. Kör kızın aşk hikayesi...