He Didn't Die Dad // HunHan

Bölüm - 3

Yine her zamanki gibi sıkıcı bir gündü. Sırama doğru ilerleyip normalde Hyun Shik'in oturduğu yere çantamı koydum. Birkaç gündür burası çantamın yeriydi. Ardından montumu çıkartıp sırama koydum. Kafamı özerine koyup gözlerimi kapattım ve beklemeye başladım. Pek yakın arkadaşım olmadığı için her zamanki gibi yalnız takılıyordum işte. İçimden bir ses 'Kitap okuu!' diye bağırsa da çantamdan çıkarmaya üşendiğim için öyle boş boş beklemeye devam ettim. Neredeyse içim geçecekken duyduğum seslerle doğruldum.

"Hyun Shik geldi."

"Hyun Shik?"

"Kanka ne oldu?"

Birkaç gündür okula gelmeyen sıra arkadaşım Hyun Shik sonunda gelmişti. Hemen eşyalarımı kendi etrafında toplamaya başladım.

"Hiç toparlanma Soo Min." deyince dönüp sesin sahibine baktım. "Yanına oturmak istemiyorum. Öğretmenle konuşacağım. Bundan sonra beraber oturmayalım."

Birdenbire böyle bir tepki göstermesi beni şaşırtmıştı. Kaşlarımı kalduraewk gözlerimi pörtlettim. Hyun Shik ile aramızda bir problem yoktu. Neden birden böyle bir şey istemişti ki?

Herkes Hyun Shik'e neler olduğunu soruyor da ancak Hyun Shik bir şey demiyordu. Onun yerine susmayı tercih ediyordu. Yerine de geçmiyordu. Öylece girişte, ayakta çevresindeki kalabalığı aldırmadan bekliyordu. Öğretmen Bayan Lee sınıfa girip kapıyı kapatınca herkes yerlerine dağıldı. Hyun Shik hariç.

"Hyun Shik neden ayaktasın? Otursana."

"Hocam ben yerimin değişmesini istiyorum. Zaten sizinle konuşmuştuk bu konu hakkında. "

"Doğru. O zaman vakit kaybetmeden gönüllülük esas alalım. Soo Min'in yanına oturmak isteyen var mı?"

Kalkan tek tük parmak oldu ama hepsi kızdı. 'Belki de kız olduğum içindir.' diye içimden geçirdim.

*****

"Hocam, Soo Min bizim grupta olmasa olur mu?"

"Neden Bon Hwa?"

"Hocam işte biz yapamayız, olmaz."

Hoca proje ödevi için bizi beşli grupları ayırmıştı ve şansa bakın ki benim grubumdaki herkes erkekti. Ayrıca hiçbiri benimle aynı grupta olmak istemiyordu.

"Hayır. Ben sizi aynı gruba koyduysam, bu grup içerisinde herkes dediklerimi yapacak."

"Ama hocam Soo Min'i istemiyoruz."

"Park Bon Hwa. Ben ne dersem, onu yapmak zorundasın."

"Hocam bence zorlamayalım." dedim. "Ben gerekirse bireysel yaparım. Belli ki ya beni içlerine almadan yapacaklar ve kavga çıkartacaklar ya da bütün işi bana yıkacaklar. Her türlü bireysele kalacağım. En iyisi benim bireysel yapmam. Ne dersiniz?"

Öğretmen onlara sert bakışlar atarak konuştu.

"Peki, yapabilirim diyorsan bireysel yaparsın. Ancak bu onların notlarına yansıyacak."

*****

"Hocam Soo Min kalemimi almış."

"Ne?"

Birdenbire benim için böyle söylemesi beni açıkçası çok şaşırtmıştı. Zaten hiçbir kimse beni ne grubunda istiyordu ne de yanında. Bir de beni hırsızlıkla suçlamaları mı kalmıştı?

Öğretneb bana katılmış kaşlarıyla döndü.

"Bu doğru mu?"

"Hayır hocam. Yanlış anlaşılma olması gerekiyor."