I Want You By James Rodriguez

1

Pov Rikki
Ik zit in het vliegtuig naar buiten te kijken. Niet dat er veel te zien is, je ziet namelijk alleen wolken. Er spoken allerlei vragen door mijn hoofd, wat als hij me niet meer herkent. Ik weet nog goed dat de week voor we vertrokken samen nog allemaal leuke dingen hadden gedaan, en dat ik de hele dag gehuild heb. Klinkt dramatisch, maar als je elke dag bij elkaar bent en elkaar dan opeens nooit meer ziet, ja dan moet je huilen. Ik heb zo verschrikkelijk vaak gezeurt bij mijn vader of we weer eens naar Spanje op vakantie gingen. Maar nee het deed hem te veel denken aan mijn moeder. Mijn moeder is daar overleden. Ze hadden nooit een goede band met elkaar. Elke dag maakten ze ruzie. Daardoor werd de band van Cris en mij groter, ik was vaker bij hem. Mensen dachten zelfs dat we een stelletje waren. We hebben ze zo hard uitgelachen....

Maar goed, we gaan landen, er kwam net een melding.. Hopelijk is hij niet vergeten dat ik kwam. Of weet hij mijn naam niet meer, of weet hij niet meer hoe ik eruit zie.

Ik heb mijn koffers gepakt en loop naar buiten. Ja, daar staat hij!!! Omg ik ben nu zo blij. Ik loop op hem af. Nu ziet hij mij ook. "Rikki!!" roept hij en rent op me af. Ik spring hem bijna letterlijk in zijn armen. "Ik heb je gemist Cris." zeg ik in zijn nek. "Ik jou meer." zegt hij terug. Zonder dat ik het wil begin ik weer te huilen. "Heee, wat is er??" vraagt hij. "Ik ben gewoon heel blij je weer te zien, na 15 jaar. Ik was bang dat je me vergeten was.." fluister ik. "Ben je gek!! Ik zou je nooit kunnen vergeten. Maar heee je hebt me toch wel zien voetballen toch??" ik knik. "Jaa, zo was ik wat dichter bij je." ik veeg de tranen weg en loop samen met Cris naar buiten. Naar zijn auto en rijden we naar zijn huis waar hij en zijn zoontje wonen. Zijn zoontje heet ook cristiano. Volgens mij is hij echt schattig. Maar dat maakt niet uit. Cris pakt mijn koffers uit de kofferbak en brengt ze naar binnen. "Papa!!!?" roept iemand vanuit de, waarschijnlijk kamer. "Cristiano!!!" roept Cris naar hem. "Mijn nichtje is er, wil je haar zien??" gestamp komt deze kant op. Hij kijkt me met grote ogen aan. "Papa, wie is dat??" vraagt hij. "Rikki, jou tante." zegt hij lachend. "Tante Rikki??" hij kijkt moeilijk. Ik ga op mijn hurken zitten. "Krijgt tante Rikki ook een knuffel??" vraag ik zacht. "Weet ik niet??" zegt hij twijfelend. "Ik ga je geen pijn doen, ik ben heel lief.." zeg ik weer. Aarzelend komt hij op me af. Dan geeft hij me toch snel een knuffel en gaat hij achter Cris staan. "Wauw, eigenlijk lukt alleen mij dat..." zegt Cris verbaast. "Hoezo dat.." zeg ik verbaast terug. "Weet ik niet, je kan gewoon goed met kinderen omgaan denk ik." ik haal mijn schouders op. "Als je dat niet kan is er iets mis gegaan in je kindertijd, denk ik altijd." hij begint te lachen.

"Gaan we televisie kijken?? Cristiano??" vraagt ik aan de kleine. Hij knikt en rent voor me uit naar de kamer waar hij ook uit kwam. Lachend loop ik achter hem aan. Ik loop een grote kamer in. Cristiano zit geconcentreerd naar de tv te kijken. Ik ga naast hem zitten.

"Hee, laten we pizza bestellen." zegt Cris na een tijdje. "Ja is goed.." zeg ik terug.

Als de pizza is bezorgd, stelt Cris me allemaal vragen over Nederland. "Hee, dan weet je ook wel wie suarez is.." zegt Cris opeens. "Jaa hij heeft bij Groningen leren voetballen en bij Ajax leren bijten... Dat zei mijn vader altijd." zeg ik lachend. Cristiano begint te lachen. Na nog veel meer vragen gaat cristiano op bed. Mokkend loopt hij de trap op. "Weltrusten lieverd!!" roep ik hem achterna. "Weltrusten." zegt hij zacht terug.

"Ga je morgen mee naar mijn training??" vraagt Cristiano als hij weer beneden komt. "Ja is goed.." zeg ik terug. "Ik heb je echt heel erg gemist.." fluister ik als ik hem een knuffel geef. "Ik laat je nooit meer zomaar gaan." zegt hij terug. "Waarom heb je eigenlijk nooit gebeld.." vraagt hij na een hele tijd. "Je moest eens weten hoelang ik heb gezeikt om een telefoon, of een mobiel." zeg ik zacht. "Maar je hebt hier wel naartoe gebeld." zegt hij verbaast. "Ja twee a drie week geleden had ik hem gekocht, en direct gebeld hierheen. Ik moest je stem weer horen." "ze hadden ons gewoon niet bij elkaar weg moeten halen. Ik ben dan wel acht jaar ouder maar als nog." zegt hij dan weer en houd me nog steviger vast. "Ik hou van je." fluister ik tegen zijn borst. "Ik ook van jou." fluistert hij terug. Ik merk nu pas dat ik heel erg moe ben en val al snel in slaap.