I Want You By James Rodriguez

34

Pov Rikki

De spanning stijgt hier in het huis van Rose. We hebben ons aangekleed voor de wedstrijden. Ik hebxde kappote beachbal opgehaald bij Matt zijn huis en doe er hetzelfde mee als anders. Ogen dicht, diep in en uit ademen. Ik ga in kleermakerszit zitten en probeer zo ver mogelijk naar voren te leunen. Nog steeds met ogen dicht. Dan ga ik weer rechtop zitten. "Rikki wat doe je..." zegt Rose lachend. "Wat ik altijd doe voor de wedstrijd." Zeg ik langzaam. "Wedstrijd?? Ga je dit daar ook doen." Ik open mijn ogen. "Hoelang denk je dat dit gaat duren..." "vier dagen... dat stond op de site." "Ja zolang duurt de poule, we zitten met vier in een poule. En er zijn vier poulen. De eerste twee gaan door. Dan word het weer verder gedaan, degene die wint gaat door, zo krijg je de finale " zeg ik. "Ohww." Ik ga weer verder met rekken. Na vikf minuten ben ik klaar en gaan we weg. We melden ons aan en we krijgen een zonnebril aangeboden. Ik neen hem aan maar Rose slaat hem af. "Neem nou maar gewoon mee.." zeg ik. Met tegenzin pakt ze de bril aan. Ik kijk naar het schema. "Tsss Ronaldo Power??? Wie heeft dat wel niet bedacht." Zegt een zeikstem ergens naast me. Het is iemand die op een schema staat te kijken. "Wat maakt de naam uit, het team is erg goed." Zegt het meisje ernaast. "Moeten wij tegen hun??" Vraagt de eerste weer. "Nou, gelukkig niet, vorrig jaar zijn ze gemakkelijk kampioen geworden." Zegt die andere weer. Ik lach. "Rikki, hoeveel sets speel je hier." Vraagt Rose. "Drie, eerste tot 25 tweede ook en derde tot 15. Eerste twee om de zeven punten ruilen van kant, laatste om de vijf." Ik praat langzaam om mezelf te laten ontspannen. Opeens hoor ik ergens iemand roepen. "Omg, is dat Neymar??" Ik draai me om. Ja hoor, daar komt hij aangelopen. "Hee madritista." "Hee Barca ster." Zeg ik lachend terug. Hij begint te lachen als hij ons team naam ziet. "tuurlijk, ik had kunnen weten dat jij dat was" ik begin harder te lachen. Er komen twee meisjes aangerend, ze zijn nog geen 12 jaar oud denk ik. "Oohmygowd Rikki!!! Mogen we met je op de foto???" Vragen ze. Neymar kijkt een beetje verbaast. "tuurlijk, Neymar, wil jij de foto maken??" "wat?? De Neymar van Barca??" Vragen de meiden. Hij knikt. "Barca is echt stom." Zegt de ene. "ja Real Madrid is veel beter." Rose en ik beginnen te lachen, hij lacht maar mee, hij weet alleen niet wat er gezegd word. Ik ga met de meiden op de foto en dan gaan ze weg. "Maar ik ga jullie met rust laten, want ja, jullie moeten zo spelen.." zegt hij lachend. "Jepp..." Ik laat de P ploppen. Hij geeft ons een knuffel en loopt dan weer weg. Er komt een andere man met een camera naar ons toe gelopen. "Hee Rikki!!" Roept hij. "Mark!!" Roep ik terug. Als hij bij ons staat begint hij me te ondervragen. "heb je zin in de wedstrijd??" "Ja, ik heb er vertrouwen in, ook zonder Matt zal team Ronaldo Power hoog komen." "Mis je hem??" Ik knik. "Heel erg, Rose en ik gaan voor hem winnen, toch Rose??" Rose knikt en word ook ondervraagt. "veel succes!!" Zegt hij uiteindelijk. "Ja bedankt!!" Roepen Rose en ik hem tegelijk na. Na een paar minuten worden we opgeroepen op veld C. We moeten tegen team naamloos. Twee lange meiden. Kom ik aan met mijn 1,70 ... "team Ronaldo Power?? Ken je hem ook echt dan??" Vraagt één. Wij knikken. "Ja, hij is een bekende van ons.." zeg ik grijnzend. Onder de wedstrijd door proberen ze ons af te leiden. "Mooi bovenstukje.." zeg ik als Rose de bal naar mij paast. Het is setpoint das als ik deze goed raak staat het 1-0 voor ons. Het meisje die moet blokken kijkt naar haar bovenstukje. Ik Smash de bal. "Sieeuuu!!!!" Roep ik. Het staat 1-0. Het meisje heeft nu pas in de gaten wat er is gebeurd. "Ooh, je leide me af." Ik knik. "Jepp." Weer met ploppende P. Vanaf de tribune hoor je Neymar roepen. "MADRITISTA!!!!" ik negeer het en focus me op de tegenpartij die de bal opslaat. "Madritista??" Vraagt één aan mij. "Jaa, Cristiano Ronaldo is mijn neef, James Rodriguez is mijn vriendje.." ondertussen blok ik de bal. "James Rodriguez is een eikel.." zegt die andere. "Nou voor zolang ik weet is hij nog gewoon een mens en geen plant." Antwoord Rose. Daardoor denkt het meisje na en laat ze de bal uit gaan. Ook de tweede set winnen we. De derde set hoeft niet meer gespeeld te worden maar dat doen we wel, zodat het nog 2-1 kan worden. Het is setpoint voor ons, en dan gaat Rose door haar teen, vraag me niet hoe. Maar het gebeurde. Daardoor verloren we de laatste drie punten en hebben de meiden de laatste set gewonnen. De meiden zijn blij dat het geen 3-0 is geworden en bedanken ons voor de wedstrijd. "Hahaha gaat het Rose??" Vraag ik lachend. "Dan moet je niet gaan lachen, dit doet echt heel veel pijn. Heb je dat nog nooit mee gemaakt??" Ik schud mijn hoofd. "Nee, want ik doe rek en spring oefeningen voor ik begin aan een wedstrijd, je hoeft maar één heer verkeerd te landen en je gaat door je teen." Ik begin nog harder te lachen. Ik bedank de grensrechter en de scheids en help Rose dan naar de bank toe. Ik lach haar nog steeds uit. Aan het einde van de dag staan we eerste in de poule. "Huh, hoe kan dat." Zegt Rose verbaast. "We hebben de eerste set met 25-13 gewonnen en de tweede met 25-10. De laatste set was 15-17 doordat jij door je teen ging." Weer barst ik in lachen uit. "Stop nou met lachen, dit doet echt heel veel pijn." "Je zegt net dat je het nog amper voelt." "Jeez, je zeurt echt..." "Ikke?? Jij bent hier degene die door haar teen ging." Rose kijkt me nep boos aan. "Kijk, nu ben jij degene die zeurt." lach ik. "Jeez hoe kan jij zoveel lachen, heb je nog geen buikpijn of last van je kaken??" Vraagt Rose nu ook lachend. "jawel." Piep ik. Rose begint nu ook harder te lachen en al snel liggen we op de grond. Mensen die langslopen denken nu waarschijnlijk, wtf bij hun geboorte is er iets mis gegaan. Door die gedachte begin ik nog harder te lachen. Uiteindelijk zijn we bijgekomen. "Hee madritista." Hoor ik achter me. "Hee Barca, ben je al met iemand op de foto geweest??" "Jaa, met een paar jongens." Zegt hij blij. "Wat voor shirt hadden ze aan..." zegt Rose, terwijl ze de tranen onder haar ogen weg veegt. "Real Madrid...." zegt Neymar zacht. Ik begin weer te lachen. "Zo grappig is dat niet..." "nee klopt, maar jou gezicht daarbij wel." Ik krijg nu echt hele erge buikpijn. "Maar wat gebeurde er bij jou dan??" Vraagt Neymar aan Rose. "Ik ging door mijn teen." Zegt Rose droog. Ik begin harder te lachen. "Ik heb buikpijn." Piep ik lachend. De tranen van de pret lopen over mijn wangen. "Heeft ze dit vaker??" "Ja, zowat elke week wel één of twee keer." Zegt Rose hard. "Maar ik wou graag naar de haven van Rotterdam, gaan jullie mee??" "Daar kan je beter morgen heen gaan, dan gaan we direct na de wedstrijd weg, nu is het denk ik te laat en tegen de tijd dat je er bent gaat de zon onder." Zeg ik als ik weer bijgekomen ben. Hij knikt begrijpend. "Eigenlijk moet je ook een keer naar Drenthe gaan, naar die kleine dorpjes, landerijen met schapen, gewoon een stuk Nederland waar je niks ziet wat door een mens is gemaakt. Lekker wandelen of hardlopen door het bos." Zegt Rose. "Waarom zou ik naar dorpjes gaan als ik steden wil bezoeken." Zegt hij fronzend. "Als je steden wil bezoeken, waarom ga je dan naar Nederland." Zeg ik schouderophalend. Hij haalt zijn schouders ook op. "Punt gemaakt..."