I Want You By James Rodriguez

5

Pov Rikki

Het is half één. De auto van James komt het erf op gereden. "Wie komt daar aan dan?" vraagt Elma verbaast terwijl ze uit het raam naar de auto kijkt. "Ooh dat is James, ik had hem uitgenodigd om mee te gaan." zeg ik en sta op om hem binnen te laten. Voor hij op de bel kan drukken heb ik de deur al voor hem open gedaan. "Hee beautiful." zegt hij en geeft me een knuffel. "Hee, bedankt dat je bent gekomen." "voor jou altijd." hij drukt zijn lippen zacht op ze mijne. "Kuch kuch kuch.." hoor ik Cristiano achter ons. "Nou heb je het moment verpest." zucht ik en laat James los. "Dat waren al teveel details... Maar moet je hem niet voorstellen aan de rest van de familie??" ik draai met mijn ogen en trek James mee naar de kamer.

"Och och, wat een schatje." zegt Dolores als we de kamer in lopen. ik zie aan James dat hij dit een beetje ongemakkelijk vind. "Hii, ik ben James.." zegt hij dan toch maar. "Aah Rodriguez!!" roept Hugo. "Aveiro!!" zegt James terug. Ze geven elkaar een mannelijke knuffel. Okee ik hoop niet dat ik de enige ben die dit raar vind. "Je kiest wel de leukste uit." zegt Liliana lachend. "Duhh." lach ik terug.

Dan gaan we op weg. De lijkenwagen voorop. Daarachter James en ik, daarachter Cristiano, Dolores en Liliana en daarachter Hugo en Elma. Zometeen zal de laatste keer zijn dat ik mijn vader zie. De gedachte daarbij laat me huilen. Ik snik en kijk naar buiten. Dan voel ik opeens een hand op mijn bovenbeen. "Gaat het een beetje??" vraagt hij. "Nee.." zeg ik terug. De tranen stromen over mijn wangen. Ruw veeg ik ze weg. "Lieve schat, het hoort zo dat je huilt, het maakt niet uit of je nou wel of niet een goede band met hem had, hij blijft je vader." hij kijkt me lief aan. Wat had ik eigenlijk zonder hem gemoeten. Ik knik. Zonder nog wat te zeggen rijden we door.

Als we daar aangekomen zijn, Zijn er heel wat mensen achter ons aan gekomen. Het zou me niets verbazen dat ik er geen één van ken. Dolores begint met praten. "Welkom allemaal, bedankt dat jullie zijn gekomen op de begrafenis van mijn broer José Vivieros. José was een rare man, egoïstisch, koppig, maar ook intelligent. Hij had veel trekjes van zijn vader geërfd. Hij en zijn mooie dochter verhuisden naar Nederland toen zijn vrouw, Angelique Vivieros, overleed. Op verzoek van Rikki komt hij nu ook naast zijn vrouw te liggen." maakt ze het verhaal af. Ondertussen was ze ook aan het huilen. Dan is het mijn beurt om iets te zeggen. Ik loop naar de microfoon toe en kijk naar alle mensen die eromheen staan. "Hallo allemaal, ik ben Rikki, zoals de meesten weten. Zoals mijn tante net al zei, mijn vader was egoïstisch, koppig en intelligent, maar dan ben je er nog lang niet. Hij hield van de mensen om hem heen, met name mij, dat zei hij altijd. Hij was hulpgevend, altijd als ik ergens mee zat wou hij me daar bij helpen. Behalve op één gebied. Spanje. Ik wou altijd weer terug om mijn familie te zien, mij hij verbood het me. Nog geen vier jaar geleden kwam ik er pas achter dat mijn neef een beroemde voetballer was. Ik weet het nog precies, ik heb in de klas gehuild bij een foto, de hele dag. 15 jaar lang ben ik hier niet geweest, en daardoor kreeg ik een hekel aan mijn vader. Het was zelfs zo met mijn excursie... 'Pap ik ga op excursie.' 'waarheen??' 'Madrid.' 'daar komt niks van in.' zijn strenge woorden over Spanje zijn me goed bij gebleven. Maar Papa... Usted es el que me dio esperanza." zeg ik en pak mijn viool. (Jij bent degene die me hoop gaf) ik begin te spelen, voor mijn vader.

Pov Cristiano

Rikki staat daar op het podium te praten over hoe ze van Spanje werd weg gehouden. Door haar zo te zien huilen begin ik ook te huilen. Ze begint op haar viool te spelen. Wauw, ik wist dat ze dat kon. Vanaf haar zevende ofzo speelt ze al op zo'n ding. Vanuit mijn ooghoek zie ik James ook huilen. Ook een meisje, ik denk even oud als Rikki, staat te huilen. "Adiós papá, Te voy a perder." zegt Rikki nog voordat ze weer terug loopt. (Doei Papa, ik ga je missen.) het meisje die ook aan het huilen was rent naar haar toe en begint haar te knuffelen. "Rosa??" vraagt ze zacht. Okee dit is een taal die ik niet versta.