30

271 7 2
                                    

Wow dat gaat snel... hoofdstuk 30 alweer!!!!

Pov Rikki

Ik word heen en veer geschud. "Laat me slapen...." kreun ik. "Rikki, ik ga zo weg, weet je nog." Meteen zit ik rechtop. Maar daardoor stoot ik mijn hoofd, dus ga ik weer liggen. "Ik wil niet dat je weg gaat" zeg ik zacht. "ik wil ook niet weg, alleen ik wil wel bij Joshua blijven, en we zien elkaar bij het beachen weer." Zegt ze terug en geeft me een knuffel. Ik stap uit bed en maak me klaar om te ontbijten. Rose en ik lopen naar beneden. Ik neem afscheid van de jongens en van Rose en zwaai ze dan uit. En dan zitten we daar, met z'n drieën. In het hotel, niks te doen. Nou, ik moet wel iets gaan doen, anders word ok lui...

Ik pak mijn beachbal en ga wat tegen de muur aan slaan. Die twee meiden van laatst komen naar me toe. "Ooh, de slet is weer bezig." Zegt de ene. Het zijn trouwens Portugezen. Ik kijk ze niet aan. "Aah sletje, toe nou... anders praten we voor niks.." nou kijk ik ze wel aan. "Praat dan niet, dan hoef ik jou zeikstem ook niet te horen." Zeg ik terug en ga verder met tegen de muur slaan. "Aah, ze bijt terug." Zegt die andere weer. "Neeh, ik hoef mijn tanden niet in je te zetten, zo lekker zie je er niet uit. Waarschijnlijk vinden meer dat, zoals die jongens waarmee ik aan het beachen was..." zeg ik. Het meisje naar haar moet haar lang met moeite inhouden. "De jongens zetten hun tanden liever ook niet in jou." Zegt ze weer terug. "Fijn, word ik eindelijk met rust gelaten, al die jongens achter je aan. Hoe ik het volgehouden heb." Zeg ik weer. Die ene waar ik het tegen heb kijkt me woedend aan, het meisje daarnaast heeft pretogen en bast bijna in het lachen uit. "Mijn vriendje zou er ook blij mee zijn als ik niet rust gelaten word, hij is elke dag bang om me kwijt te raken..." ik ga tegen de muur aanstaan. "Aaw, dat is echt lief, is hij knap??" Vraagt die ene die steeds moest lachen. Ik knik. "Jaja, en hij heeft een sixpack." Zeg ik blij. "oehh, heb je een foto van hem??" Weer knik ik. Ik pak mijn mobiel en ga naar mijn galerij. Ik zoek een foto vsn James en mij en laat hem zien. "Hee, is dat niet..." "uhuh." "Doe je goed..."

"Maar jij kent Cristiano Ronaldo toch??" Vraag ik als we nog even gepraat hebben. "Wie kent mij??" Vraagt Cris die opeens achter me staat. "Waar kom jij opeens vandaan..." zeg ik geschrokken. "Tja, ik zocht jou om te vragen of we samen gingen hardlopen." Zegt hij en slaat zijn arm om me heen. "Ze heeft een vriendje hoor..." zegt die ene boze. "Ja, weet ik..." zegt Cris. "Waarom knuffel je haar dan." "Mag ik mijn nichtje niet knuffelen, volgens mij is dat namelijk niet verboden." Zegt hij lachend en slaat de andere arm ook om me heen. "Okee, laat me nu maar weer los." Zeg ik lachend. Hij laat me los. "Maare, ga je mee??" Ik knik. "Doei." zeg ik tegen die meiden. "Dag slet." Zegt die boze en loopt weg. Die lachende maakt een gebaar dat ze niet goed wijs is. Wij lopen ook weg naar onze kamer om ons om te kleden. "Maar, waar is Cristiano Jr dan??" Vraag ik als we weer naar buiten lopen. "Ooh, die is bij mijn moeder, volgens mij gaan ze een ijsje eten." Zegt hij. "Oke." We beginnen te joggen. Om ons heen zijn mensen die foto's maken van ons, ik denk omdat ze Cristiano Ronaldo in levende lijven zien. Her en der hoor je mensen fluisteren. "Wow die heeft geluk..." ik begin te lachen. "Wat is er." Zegt Cris. "ze zeggen dat ik geluk heb." Hij begint ook te lachen. "Maar, hoe weet je dat ze dat zeggen." "Omdat ik Frans kan praten.." zeg ik tegen hem. Met zo'n duuhh stem. Hij kijkt me verbaast aan. "In Nederland geleerd, alleen Italiaans heb ik geleerd vanaf een site." Zeg ik. Hij stopt direct met rennen. "Hoeveel talen spreek jij dan wel niet..." "uuh, Spaans, Portugees, Duits, Frans, Nederlands, Italiaans en Engels. Hoezo??" "Jemig, hoezo wil je dat kunnen." Vraagt hij. We zijn ondertussen al weer gaan rennen. "Nou, als je in een ander land bent, kan je Engels gaan praten, maar als ze dat niet kunnen, dan moet je een andere taal gaan praten..." zeg ik. Hij knikt. We komen langs een ijskraampje. "Wil je een ijsje??" Vraagt hij. "Jawel.." we kopen allebij een mango ijsje en gaan op een bankje zitten uitrusten. Voor we bij dat kraampje waren was het niet druk, daarna wel.. "ik denk dat die man je heel erg dankbaar is..." mompel ik en zucht. "wat is er??" "Niks om je druk over te maken." Mompel ik weer. "Dat doe ik wel als je het me niet verteld." Zegt hij en pakt mijn hand vast. "Het is gewoon, ik wil gewoon bij James zijn, in zijn armen zoals hij altijd doet. Ik mis hem echt heel erg, ook al spreek ik hem elke dag, waarschijnlijk maakt dat het nog erger." Zeg ik. Hij knikt begrijpelijk. "Ik wil je okk wel knuffelen." Ik lach en ga tegen hem aan zitten. "Ik ben echt blij dat je weer bij me bent. Ik was bang dat je me was vergeten." Fluistert hij. "hoe kan ik jou nou vergeten, degene die beter voor me zorgde dan mijn eigen ouders..." hij lacht. We wandelen terug naar het hotel. Onderweg komt er een vrouw met een kindje in een rolstoel naar ons toe gelopen. In het Frans vraagt ze of haar kindje met Cris op de foto mag. Cris kijkt me vragend aan. "Of je met haar kind op de foto wil." Zeg ik en zet hem naast het kindje neer. Ze maken een foto, ook geeft hij zijn handtekening weg. Dan lopen we door. Een paar bedelaars vragen om geld. Ik geef er één n twee euro, niet veel maar meer heb ik niet op zak. De vrouw aan wie ik het gaf pakt een plastic zak onder haar jas weg en gooit het daar in. De zak ik al voor een kwart gevuld. Mijn mond valt open. Cris trekt me mee. "Geen geld meer geven." Fluistert hij.

Overal lopen clowns rond om geld te halen. Een paar meiden voor ons klemmen zich aan elkaar vast als er een clown op hun afloopt. "No, No, No..." zeggen de meiden. De clown kijkt ze aan met een puppy face. Dan opeens laat hij een grom horen. Één van de meiden gilt, daardoor gilt de andere ook. Nu denk ik, hoe kun je nu bang zijn voor een clown, maar als alle clowns zo tegen je doen zal ik het best begrijpen. Het meisje die als eerst begon te gillen is nu in huilen uitgebarsten. De clown wil ook naar ons toe komen, maar Cris loopt dreigend op hem af. De clown krimpt in elkaar en gaat er snel vandoor. Ik haak mijn arm door die van hem en zo gaan we snel naar het hotel.

Die avond wordt ik gebeld door James. Als ik opneem hoor ik direct zijn vrolijke stem. Hij verteld over hoe de wedstrijd ging en dat ze derde zijn geworden. Dat het team tronts is dat hij de captain is en alles. Als hij vraagt om mijn dag vertel ik hem over De meiden van vanochtend die eerst heel gemeen waren en daarna één heel aardig deed, ik vertel over het hardlopen met Cris en over de clown die die meiden liet schrikken. "Huh, maar een clown moet je laten lachen, niet laten huilen." Is zijn reactie erop. Daardoor begin ik te lachen en kijken de mensen om me heen me raar aan. "Morgen is de wedstrijd van Cris, die blijft hier denk ik nog wel even, maar ik wil graag weer naar jou dus ik stap dan direct op het vliegtuig." Zeg ik tegen hem. "Ja, ik ga morgen terug, dus dan kom ik je ophalen. Bel me even als je op het vliegtuig stapt en hoelaat je ongeveer in Spanje bent." Zegt hij. "Ja zal ik doen, maar ik ga nu weer want ik moet Junior naar bed brengen en ervoor zorgen dat Cris niet gaat drinken vandaag." Zeg ik. "Oke is goed. Doei, te amo!!" Roept hij door de telefoon. "Te amoo!!!" Roep ik terug. Ik hang op en breng Junior naar bed. Hij poetst zijn tanden snel en kruipt dan in bed. "wil je nog voor me zingen??" Vraag hij. "Tuurlijk lieverd." Zeg ik en begin hetzelfde liedje weer te zingen.

Caterpillar in the tree
How you wonder who you'll be
Cant go far but you can always dream
Wish you may and wish you might
Don't you worry hold in tight
I promise you there will come a day
Butterfly fly away

Butterfly fly away, butterfly fly away
Flap your wings now you can't stay
Take those dreams and make them all come true

Butterfly fly away, butterfly fly away
We've been waiting for this day
All along and knowing just what to do
Butterfly, butterfly, butterfly, butterfly fly away

Al snel ligt hij te slapen. Ik loop naar beneden en ga bij tante Dolores en Cristiano zitten. Cristiano wil aan de bier beginnen. "Waag het om één slokje te nemen." Zeg ik en pak het flesje van hem af. Een paar, waarschijnlijk teamgenoten, beginnen te lachen. "Aah crissie, heb je een nieuwe moeder??" Vraagt er één. "kijk maar uit, straks ben ik jou moeder ook nog, als jullie morgen verliezen, kan je Cris niet de schuld geven, want hij heeft vandaag niet gedronken." Zeg ik en zet het flesje die ik nog in mijn hand heb ergens op de tafel. Een paar anderen zetten hun flesje ernaast. "Je hebt gelijk meid, we kunnen maar beter gaan slapen. Frankrijk is goed en in hun thuisland dus eigenlijk een beetje in hun voordeel." Zegt één van de spelers en loopt weg. Iedereen doet hetzelfde behalve drie. "Tja, wij zitten op de bank, we hebben niks te verliezen." Zegt één daarvan. "Eigen keuze..." zeg ik en loop achter Cris aan naar boven. Tante Dolores heeft ons allang verlaten nadat ze zei dat ze geen dronken mensen hoefde te zien." Ik slaap bij Cris op de kamer. Nouja, bij hem in bed.

De dag daarna ging moeizaam, maar ik kom erdoorheen. 's avonds is het grote feest. Tante Dolores heeft de Portugese vlag op mijn wang gemaakt en ik bij haar zo staan we te sprongen zonder dat de wedstrijd begonnen is. Als de wedstrijd begonnen is kan je duidelijk zien wie beter is. *Kuch Frankrijk kuch* maar Portugal laat zich niet kennen. Dan opeens ligt Cris op de grond. Hij wordt verzorgd en doet weer even mee. Uiteindelijk gaat hij weer zitten. Cristiano Jr begint te huilen. "Papa!!" Roept hij. De tranen schieten nu ook in mijn ogen. Cris word het veld afgedragen. Er vliegt bijna een mot in mijn oog. Ja er is een motten plaag. De lichten zijn vannacht niet uit geweest. Er zat er net ook een tussen Cristiano zijn wenkbrauwen. Een idioot gezicht, waarschijnlijk gaan ze Messi zijn hoofd erin fotoshoppen. Dan doen ze namelijk wel vaker, alleen ik snap het niet want ze zijn een soort van vrienden, ze haten elkaar in ieder geval niet. Het blijft 0-0 tot de rust, en tot het einde. 0-0 tot de eerste verlenging. En dan, het is een wonder, iemand van Portugal scoort met een mooie strakker bal over de grond. Iedereen staat te springen van geluk. Ook Cris. Wat me verbaast, maar het zal wel. Het blijft 1-0 voor Portugal en zo winnen we het EK voetbal 2016!!!!

Hee peepzz, voor vandaag dit hoofdstuk, niet het langste maar dat maakt niet zoveel uit, het volgende hoofdstuk is ze weer bij James!!!!!

Love yaahh peepzzz!!!

I Want You By James Rodriguez Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu