SON MEKTUP

EN İYİ GÜNAHIN

İçimdeki insanlığın derisinden soyulmam zaman aldı.Beni bu hale getiren sadece sende değilsin.Kendimde istedim.İstedim ki hedefi daha iyi anlayabileyim.Senin gibi düşünebileyim diye.Avımı kolay avlayabileyim.Evet ben artık hatıralarımı aklıma getirdiğim zaman tüyleri diken diken olan rüyalar görüp gerçekleşmesini bekleyen masum biri değilim artık.En derindeki yanmış sönmüş kül olmuş küllerdeki ateşi olmayan biriyim.

Bu hala dönüşmem için çok bekledim.İlk başta yeşil bir ormandaydım.Sonra bana eşlik eden mavi bir kuşum vardı.Böyle ayazda kalsa bile üşümeyen tüyleri kalın olan.Kaybettim bunu.Sonra ararken bu kuşu arkasından yeşil olan herşeyi arkamda bıraktım.Dedim ki o ara masmavi olan açık gökyüzü var.Karanlıkta bile olsam kutup yıldızı yolumu gösterir.Ardından sıcaklığı kaybettim.Gittikçe farkına varmadan herşeyi kaybetmeyi unutmaya başladım.O kuşa o kadar aşıktım ki.O kadar sevdiydim ki bir keresinde onun doğum gününde çantamda ki tüm yiyecekleri hayvanlara vermiştim ormanı boşaltsınlar ve her yere en sevdiği tohumları saçmıştım. En sevdiği arkadaşlarıyla beraber gelsinler diye.Aralarında kara kargalarda vardı.Kara kartallarda.En sonuna vardığımda ise önümde bir çukur vardı.Oraya girdi atlamamı istedi ve atladım.Ve... bir daha asla çıkamadım.Sonra niye diye kendimi sormaya başladım.Niye bıraktı?Niye soktu beni buraya?Niye yaptı?Hiç bir zaman bu sorunun cevabını tam net alamadım.Çukurda cevap olarak yankılanan tek bir şey vardı'Sen daha iyilerine layıksın' Zamanın en güzel bahanesiydi en mükemmel yemiydi?Beni dönüştürmek için en muhteşem hamlesiydi.Çünkü bu cevabın içinde bir soru vardı.Bu soruyu cevaplamak için kötülüğün kendisi olmak şarttı.Zaten karanlığın içinde süzülüyordum.Arkamda ki ışık kaybolmuştu bir kere.Ondan sonra karanlığı seçmiştim. Karanlık kötü olayım ki zamansız yakalayıp intikamımı alırken verdiği cevabın anlamsız olduğunu göstereyim kötü olayım ki onu hakettiğimi götereyim.

Bende artık onun gibiyim şimdi.Dönüştüm.Şimdi birşey yapmam lazım.Öyle şeyler yapmam lazım ki hem bana boyun eğsin çaresiz kalsın hemde ona sahip olayım.Aslında istediğim sorunun cevabı hemde haykırarak sorarken.En güzel eserin oldum belki ama senin karanlığından daha karanlık oldum.

Bazen arkama dönüp bakıyorum.Ben bunu mu hayal etmiştim bunu mu istemiştim diye.Ben önceden sevmeyi bilen sevmeyi öğreten herkese güvenenlere kimseye sırt çevirmeyen tek bir yüze sahip tüm renkleri olan ışık saçan mutlu biriydim.Senide benim gibi biri yapmaya çalışırken senin gibi oldum.Şimdi anlıyor musun bu mevsimde artık neden kimse papatya almadığını...

Nasıl oldum böyle bilmiyorum

İyi değilim artık onu biliyorum

Yontuluyordum yavaş yavaş

Eserin oldum habersiz hissediyorum..

02/05/2016