Hoofdstuk 8

64 9 8
                                    

Mia bleef in haar kamer. Ze kwam er alleen vanaf om te eten. Daan en ik hadden al veel pogingen gedaan haar eruit te krijgen, maar het lukte niet. Op de vierde dag kwam de groep weer bij elkaar. Alleen Mia zat nog steeds als een soort kluizenaar op haar kamer. We begonnen te overleggen en langzamerhand begon zich er een plan te vormen. Wij wilden naar die geheime kamer, maar er waren zoveel obstakels die we eerst moesten overwinnen. We moesten te weten komen waar die kamer was, we moesten alle armbanden verzamelen en we moesten ook nog eens binnen zien te komen. Toen het plan was uitgedacht stond ik op en liep naar Mia's kamer voor een volgende poging...

'Mia?' Geen antwoord. Ik zucht. Dan krijg ik een idee. 'Mia?' En ik klop op de deur in een bepaald riedeltje. 'Do you wanna build a snowman? Come on, let's go and play! I never see you anymore, come out the door! It's like you've gone away! We used to be best buddies, and now we're not. I wish you could tell me why. Do you wanna build a snowman?' Als ik uitgezongen ben hoor ik Mia aan de andere kant van de deur heel hard lachen. 'Kan ik binnenkomen?' Vanaf de binnenkant word het slot omgedraaid en dan staat Mia voor me. 'Hoe kwam je erop om Frozen te gaan zingen?!' Zegt ze lachend. 'Ik moest toch iets verzinnen om je uit jouw kamer  te krijgen? Maar luister, We hebben een plan. Daan heeft gezegd dat er bij het huis altijd een iemand is die de  wacht houdt. Wij zijn van plan om diegene te onderscheppen en hem te ondervragen.' Mia knikt. 'Maar wat nou als diegene zwijgt en weigert mee te helpen?' 'Daar komen de sluitingen van onze armbanden goed van pas.' Zeg ik met een glimlach. Mia knikt dat ze het begrijpt. 'We leggen je zo wel de details van het plan uit.' zeg ik. 'Wanneer gaan we?' vraagt Mia. 'Vannacht.' 

RunWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu