In de dagen daarna werd mijn laptop mijn beste vriend. Om de 5 minuten checkte ik mijn Skype. Hopend op een bericht van Daan. En als hij dan eindelijk online was, praatten we tot diep in de nacht. Eindelijk had ik een vriend. En ik was blij. Nu kwam ik al helemaal niet meer van mijn kamer af en mijn moeder begon te mopperen. Maar dat maakte me niks uit. Eindelijk was ik in een goed humeur. Het was fijn om met Daan te praten. Onze gesprekken gingen meestal zo:
Daan14: Hey Jasmijn, ben je daar?
_Jasmijn_: in levende lijve.
Daan14: nog iets leuks gedaan?
_Jasmijn_: nah. Niet echt. Jij?
Daan14: ik ben bezig met een eigen liedje.
_Jasmijn_: wat gaaf! Op de gitaar?
Daan14: ja inderdaad. Goed geraden
En meestal sloegen onze gesprekken dan om naar dit:
_jasmijn_: ik heb trouwens zo'n mooi boek gelezen!
Daan14: vertel!
_Jasmijn_: Eleanor en Park van Rainbow Rowell
Daan14: ja! Dat is inderdaad een heel mooi boek. Vond jij het einde ook zo zielig?
_Jasmijn_: ja inderdaad!!!
En daarna naar dit:
Daan14: Wow, ik had niet in de gaten dat het al 2 uur 's nachts was....
_Jasmijn_: wauw, is het al zo laat?
Daan14: ik ga maar eens slapen.
_Jasmijn_: ik ook.
Daan14: slaap lekker!
En heel af en toe kreeg ik na een kwartier nog een bericht.
Daan14: ik kan niet slapen...
En meestal ging het gesprek dan weer vrolijk verder.
_Jasmijn_: hoe vond je the hunger games eigenlijk?
Dan kletsten we door totdat een van ons in slaap viel.
Daan14: nog leestips?
Daan14: hallo?
Daan14: jasmijn.....
Daan14: leef je nog?
Daan14: misschien kan ik ook maar beter gaan slapen...
Daan14: in dat geval: welterusten! Tot op Skype!
JE LEEST
Run
Acción'Ik ben echt in gevaar, of niet soms?' Ik knik. Hij krijgt een denkrimpel op zijn voorhoofd. 'Daan?' 'Ja?' Ik haal nog een keer diep adem en zeg: 'Ik denk dat we moeten vluchten.' Jasmijn is een buitenbeentje. Het liefst zit ze alleen op haar kame...
