Run

Hoofdstuk 11

Wat ik op het filmpje te zien kreeg, heeft mijn leven veranderd.  Ik kan nog steeds niet geloven dat dit echt gebeurd is. Ik snap het gewoon niet. Was dit nou waar Daan bijna voor is vermoord? Betekent de dood van Dylan dan helemaal niets? En die vrouw? Eindelijk kwamen we achter de waarheid. Die viel toch meer tegen dan we hadden gehoopt....

'Hallo.' Mijn mond valt open. Er staan 3 mensen in beeld. Mijn vader, de vrouw en
... 'Is dat dylan?' Hoor ik Max verbaasd vragen. Het was dylan. Het was nog een baby, maar de gelijkenis was duidelijk te zien. 'Jullie zullen je wel afvragen wat dit allemaal te betekenen heeft. Wij zijn van: H.B.R.' begint mijn vader met uitleggen. 'Dit staat voor Human Behavoir Research. Toen jullie net geboren waren, zijn wij langs jullie ouders geweest en hebben we toestemming gevraagd of jullie mee mochten doen met dit experiment. Wij hebben jullie de afgelopen jaren goed in de gaten gehouden. Onze eerste onderzoeksvraag was: Hoe ver zullen kinderen gaan om achter een antwoord te komen?' Ik pak Daans hand vast en knijp er hard in. De vrouw gaat verder. 'We creërden speciale armbanden om jullie te kunnen volgen, en om een beetje meer spanning in het spel te brengen. Wij kijken hoe jullie reageren op alles wat jullie mee maken. Daarom zal ik mij ook gaan opofferen voor dit onderzoek. Wij zullen een van jullie gaan uitkiezen om te laten geloven dat ze mij als geestverschijning zien. We maken een interactieve hologram waardoor het net echt lijkt.' Ik bal mijn vuisten. Die persoon ben ik dus geweest. Mijn vader praat verder. 'Ook hebben wij besloten om ons zoontje op te offeren voor dit onderzoek. Geen gemakkelijke beslissing, maar toch een noodzakelijke. Mijn dochter zal ook gaan deelnemen aan het experiment, maar zonder armband. Ze zal een soort buitenstaander worden. Ik hoop dat dit interessante resultaten gaat opleveren. Als jullie dit filmpje zien is dit experiment ten einde. Jullie zijn uiteindelijk achter de antwoorden gekomen. Goed gedaan. Jullie hebben ons een grote voorsprong gegeven in de onderzoeken naar het menselijk gedrag. Ik weet dat ik met dit experiment mijn dochter heel erg zal moeten gaan kwetsen. Dit spijt mij ook zeer erg. Toch hebben we geen spijt van het onderzoek. Dit onderzoek is heel erg belangrijk voor de algemene onderzoeken naar het gedrag van mensen. Dit experiment is goedgekeurd door de landelijke regering, mits er niemand van de kinderen gewond zal gaan raken. Dit experiment is dus volledig legaal. Bij deze bedankt voor onze onderzoeksresultaten. Jullie zijn vrij om te gaan.' En dan gaat het beeld op zwart. Het is veel om te verwerken. Dit alles, is dus gewoon voor een stom experiment geweest? De doodsangsten die ik heb moeten doorstaan? Dylan's dood... Dylan! Mijn vader zei dat dylan zijn zoontje was. Betekent dit dat Dylan mijn broertje was? En ze hebben hem dood laten gaan? Hoe durfden ze! Ik kijk om me heen. Mia zit zachtjes te snikken, Max staart voor zich uit, Jolijn loopt rondjes en Daan heeft mijn hand steviger vast dan ooit. 'Ik wil hier weg.' Zegt Mia. We knikken allemaal. Jolijn pakt snel de dvd uit de speler. Vragend kijk ik haar aan. 'Gewoon voor het geval dat.' Zegt ze. We lopen met z'n allen de kamer uit. In de gang komen we mijn vader tegen. 'Jasmijn, het spij...' Verder komt hij niet, want ik onderbreek hem. 'Ik hoef je nooit meer te zien! Je hebt tegen me gelogen! Heb je enig idee hoe erg je me hebt gekwetst? Laat me alleen!' Schreeuw ik in zijn gezicht. Dan draai ik me om en loop naar de deur. 'Als je nog bij haar in de buurt komt, krijg je met ons te maken!' Zeggen Max en Daan. 'En met ons.' Mia en Jolijn lopen achter mij aan. Zodra we de deur uit zijn, beginnen we te rennen. Want dat is tenslotte wat we ons hele leven al hebben moeten doen. We rennen, omdat we niks beters weten. We just run.