Chapter 13

420 10 5
                                    


 Jennifer POV



"haaay" Huminga ako ng malalim at tumingin sa dagat. Ang paborito kong ginagawa pag na sstress ako.


"Ano ba ang  dapat kong gawin? Ipagpapatuloy ko pa ba ang pakikipag ayos sakanya o hahayaan ko nalang sya?! Kaso mali eh. Ang panget ng una naming pagkikita tapos ngayon pangit pa yung ending?! Hay buhay! Tagal ko syang hinanap tapos ganito lang pala ang kalalabasan" Umupo ako sa buhanginan at yumuko

Naguguluhan ako. Kelan lang  naman kami ulit nagsama ni channing, Halos 20 years ago ko na sya last na nakita tapos ngayon.... Eto na! diko alam kung ano talaga ang nararamdaman ko.


Siguro di lang talaga ako sanay na ganyan sya saken.


1 week nalang ang bakasyon namin. Babalik nanaman kami sa kanya kanyang trabaho

magiging busy nanaman.


eto na ngaba ang sinasabi ko eh! Masstress lang ako pag nagkaruon  ng lalaki sa buhay ko


Sana hindi nalang ako pumayag sa arrange merriage na yan!


Tumayo ako pumasok sa luob ng bahay. wala si channing, Siguro andon sa kwarto. Lagi nalang sya nanjan, Halos di na lumalabas. Iniiwasan nya talaga ako


Hindi pwede! kasalanan ko naman kung bakit sya nagkakaganyan eh. 


gagawin ko ang lahat para magka ayos kami.


Pumunta ako sa kusina para magluto ng pang Lunch namen ni channing

Di pa kase ito nag brebreakfast.


Nagluto ako ng Shrimp and brocolli stir fry, Mahilig kase ako sa shrimp and alam ko si channing din hehe. Sana magustuhan nya


Pagkatapos kong magluto inayos ko ang lamesa and then pumunta sa kwarto


"Channing???" tawag ko dito mula sa labas. Buset naman kase eh! naglolock pa ng pinto eh kaming dalawa lang naman tao dito


"channing, its already 1pm. I make Shrimp and brocolli stir fry. Tara kain na tayo"  Mahinahon kong sabi dito. Namimiss ko na talaga ang pagiging makulit ni channing! sobra ko na syang namimiss


"Channing? buksan mo naman to oh! sige na please" 


Maya maya bumukas nga ang pinto. Tapos seryoso lang itong nakatingen saken, Walang emosyon. Kaya ayon diko maiwasang masaktan


"Im not hungry" Seryosong sabi nito sakin


"But i make it for you! sige na kahit konti lang kumaen ka" 


"Thanks, But no thanks. Ikaw nalang kumaen mag isa" sabi nito tapos isasarado na sana nya yung pinto pero humarang ako "Ano ba jennifer! may kausap ako sa phone! Mind if you stop disturbing me" Outch ang sakit. 

My Pervert Fiance (SHORT STORY)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon