Bir gün daha eksildi seninle geçireceğim günlerden. Yine seni doyasıya sevmediğim, dolu dolu sarılamadığım bir koca gün. Tamı tamına 24 saat daha geçti ve ben seni her geçen dakika daha da çok sevdim. Daha çok sevdikçe de şunu anladım;birini ne kadar çok seversen o kadar acı çekermişsin. Belki herkes için böyle değildir ama en azından benim için böyle. Ben senin için kimse için yapmayacağım şeyleri yaptım. Sana tutamasam bile kimseye vermediğim sözleri verdim. Senin için kendimi değiştirdim ben. Ama nedense hep gitmesi gereken taraf ben oldum. En acısı da senden sonra beni en iyi o anlar dediğim kişilerin sıkıldım diyip gitmesiydi. Senin adını ağzıma alamaz oldum. Senin hakkında konuşmam suçmuş gibi davrandılar bana. Onlarda haklı kendi çaplarında nasıl olsa beni dinlemek zorunda değiller. Benim için çabalamak zorunda değiller.
Sana bir şey sormak istiyorum. Biliyorum beni duymuyorsun ama gerçekten merak ettiğim bir soru soracağım sana. Bana sarf ettiğin o cümleler var ya hani kalbimi her hatırladığımda kıran,paramparça yapıp elime veren işte o kelimeleri söylerken bana bir an olsun düşündün mü acaba üzülür mü diye veya ben sana gelip söyledim ya hani kırıldım diye işte ondan sonra yatağa yatınca hiç aklına geldim mi? Tabiki de gelmedim. Cevabını bildiğim soruları sormak acı verse de kendimi daha rahat hissettiriyor. Sanki bir yük gitmiş ve diğer bir yük gelmiş gibi. Gelen gideni aratır derler ya işte tam öyle oluyor bu durumda.
Hatırlar mısın bilmiyorum ama hani sana bir gün soru sormuştum ne zaman bizde fotoğraf çekilebiliriz diye. İşte o zaman fotoğraf çekinmeyi sevmediğini söylemiştin. Aslında bu aralar bende sevmiyorum biliyor musun? Dünyanın en acımasız hissi değil mi sence de belki bir daha asla göremeyeceksin ama işte orda öylece duruyorsun. O belki kameraya bakıyor ama sen onun gözünün içine bakıyorsun. Fotoğrafa bile böyle yansıyor. Ve o an olan şey yıllar geçiyor tekrar ve takrar acıtıyor canını. Bir yandan sevmesem bile bir yandan da istemiyor değilim seninle bir fotoğrafımızın olmasını. O an çekiliriz ama ben onu bütün ömrüm boyunca hatırlarım. Bakarım ve gülüşünde hayat bulurum. Sen orda gülersin ben de en mutsuz anlarımda o gülüşe bakıp gülerim. Bu seni kullanmak olmaz değil mi? Çünkü daha önce kimsenin sevgisini kullanmadım ve ciddi anlamda kullanmak nasıl oluyor cidden bilemiyorum. Tek bir şey biliyorum o da sana asla kasıtlı olarak kötü bir şey yapmayacağım. İstesem de yapamayacağım. Ne oldu bana bilmiyorum ama ilk kez birini seviyorum ve sevmek sanırım tam olarak bu oluyormuş yeni öğrenmişim ben sevmeyi.
"Balıkların suyu sevdiği kadar,
Ben de seni seviyorum,darılma."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İYİ GECELER
Literatura FemininaVe sonra bir yönetmen çıkar der ki "Bu senin hayatın değil bir film için senin hayatını mahvettik, geleceğinle oynadık. Senin sevdiğin kişi aslında seni seviyor. Üzüldüğün, kırıldığın, hayallerinin yıkıldığı o an aslında senaryo."
