İYİ GECELER

DÜZGÜN KADINLAR,ÜZGÜN KADINLARDIR.

Biri bana nasılsın dediğinde hiçbir zaman doğruyu söyliycek cesareti bulamadım kendimde. Kötüyüm desem nedenini sormamak için önlerinde bi engel yoktu ve ben o nedenler yüzünden bu haldeydim. Her gün mutlu görünmek için iyi geceler yazmaktan bıkmış,bir nasılsın kelimesine hasret kalmıştım. Belki herkes diyordu ama ben kimseyi doğru kişi görmüyor ve sadece o kişiden gelen nasılsına cevap vermeyi bekliyordum. Ne istediğimi ben bile bilmezken başkalarının bilmesini beklemek de büyük bir üzüntü nedeniydi mesela. Sadece bu kişi de değildi beni üzen,bununla bitse iyiydi. Bir an olsun nasılsın diye sormaması diğerlerinin yanında hafifletici neden gibiydi. Keşke olmasaydın dediğim gün aklıma geldi ve iyi ki demişim dedim. İyi kilerin çoğalıp keşkelerin bitmesi içindi her şey. Bir an olsun ağzından çıkan hiçbir şey için kalbi kırılmamış,suçlanmamış,yargılanmamış olan ben ilk kez kendimi sorgulamaya başlamıştım. Her şeyi abartıp elimde hiçbir şeyin kalmasına sebep olmuşken bir nasılsın daha kaldıramazdım. Kötüyüm derdim ve anlatırken daha kötü olurdum sonra. Ve yine keşkelerin iyi kilerden daha fazla kullanıldığı saatlere girmiş bulunmaktaydık. Bu saatler küçük çocukların dördüncü rüyasını gördüğü,büyüklerin yeni uykuya daldığı ve benim gibiler için de gecenin yeni başladığı saatlerdi. Bu saatleri sevmiyordum tek basamaklı sayıları olan saatler çok sinir bozucuydu. Keşke hayatımdan daha az sinir bozucu bi şey olsaydı şu dünyada. Ama yoktu. Belki de çoktu ama bize göre yoktu. Belki de geceler iyiydi ama bize gülmüyordu. Bir an olsun bana gülmese de her şey iyiydi. Senin ve kırılan kalbimin dışında. Seni hep rüyalarımda hayal etmiştim ben. Ama emin ol rüyalarımda çok güzel gülüyordun. Bana bakışların o kadar sıcaktı ki keşke dedim keşke bi özürlük gururu olsaydı. Gururuna yediremediğin kelimeler için yanıyordum ben. Senin bir an olsun fark etmediğin. Her seferinde gülerek geçiyordum yanından nedenini ilk başta çözememiştim ama sanırım kişiliğime sığdıramamıştım üzülmeyi. Üstelik kendim yüzünden değil başkası yüzünden bu haldeydim. Her gecemi ona ayırdığım birine ne kadar daha gülebilirdim ki,hiçbir şey yokmuş gibi yaşamaya kaç gün dayanırdı bu kalp. Keşkelere sinir oluyordum ama keşke dedim keşke seni sevmeseydim dedim. Bir anlık insanlar için bir ömür vermeyi çok iyi biliyordu bu kalp. Bir an olsun bırakamazdım sevmeyi ama sevmek istemeyişim de vazgeçemeyişimdendi herhalde yoksa bi kişide takılı kalmazdı bu kalp. Uzatmaya gerek yok diyip saati gece beş yapmıştım. Yeterince uzatmıştım aslında. Ve bu gidişle her gece de uzatma diyip uzatacaktım. Ve yine mutlu görünmek için o meşhur kelimeleri kullandım,artık alışmıştım ve istemsizce dökülüyordu kelimeler dudaklarımdan "iyi geceler".