İYİ GECELER

ALIŞTIĞIN İNSANI KAYBETMEK NEDİR BİLİR MİSİN?

Alıştığın insanı kaybetmek nedir bilir misin? Ya onu bir daha göremeyeceğini bilerek fotoğraf bile çekinmemiş olma hissini. Bunları hiç yaşadın mı? Yazacak cesaretin olmadığını bile bile o çevrimiçi yazısını gördüğünde heyecanlandın mı? Ben bunların hepsine evet cevabını verebileceğim biriyle tanışmıştım. Ta ki ayrılmak zorunda kalana kadar. Hayatıma böyle biri daha önce girmemiş ve ben girmesi için çok beklemiştim. Beklerken ağaç oldum derler ya işte bende dalları bir bir kırılmış ve acımasızca çöpe atılmış bir ağaçtım. Senin gibi birini beklerken zaman geçirmek için bir sürü hobi buldum kendime. Şiir yazdım ve çok şiir okudum. Lakin bir şair benim duygularımı tam olarak anlatabilmişti. Ne güzel demiş Necip Fazıl;
Ne hasta bekler sabahı,
Ne taze ölüyü mezar;
Ne de şeytan bir günahı,
Seni beklediğim kadar...

Bu dizeleri her okuduğumda biraz daha duygulanırım. Ama sonunda Necip'i de kırmışlar. Bak ne diyor devamında;
Geçti, istemem gelmeni,
Yokluğunda buldum seni;
Bırak vehmimde gölgeni,
Gelme, artık neye yarar?

Necip de geç buluyor ve erken kaybediyor benim gibi. Ama Necip her zaman bekliyor. Ta ki ömrünün o son gününe kadar. Sevdiği Necipten önce ölüyor ama o geri gelmesini bekliyor. Tüm sevdasını bulan insan gibi o da beklemeyi tercih ediyor. Necip Fazıl usulca mezarına yaklaşıyor sevdiğinin ve şu dizeleri yazmak geliyor içinden;
Ölürsün... kapanır yollar geriye;
Ben mezarla sırdaş olur, beklerim.
Varılmaz hayale işaret diye,
Toprağında bir taş olur, beklerim...
Herkes mi üzülür sevdiği için? Herkes mi ağlar seneler boyunca? Gözlerinin altı şişene kadar mı ağlar herkes?
Bugün sana karşı hislerimi şiirlerimle anlatmaya karar verdim. Çünkü sen şiirdeki o duygu kadar saf ve temizsin.

BAKIŞLARINI SEVDİĞİM

Her sevenin umudu var bu hayatta,
Hayalimi sormadan mı gideceksin?
Kalanların ümitleri var aslında,
Ümitlerimi saymadan mı gidecesin?

Gitsen de severim seni ben nasılsa,
Sevsen de gitmem ben asla,
Son bir dileğim var sana;
Dileğimi duymadan mı gideceksin?

Bir selamına bile hasret kaldım burda
Yaşayıp görseydik kaderde ne varsa,
Bana son bir bakışın var ya,
İşte o gider mi be aklımdan?

Sana olan sevgimi anlatmama hiçbir şey yardımcı olamadı ve önümde bir engel de yoktu aslında. Kendi kendime engel olmuştum. Kendi kendime ayakbağı olmuştum. Kendi kendimi öldürmek isterken bir yandan da diriltmeye çalışmıştım. Ne yaptıysam ben kendime yaptım. Hep başkalarına suç atmak daha kolay geldi nedense. Her zaman incinen insanları izlemek incinmekten daha kolay sandım. Sevenleri görünce her sevenin mutlu olduğunu düşündüm. İşte bu yüzden çok sevdim. Her ne olursa olsun sevdim. En büyük zarar da buydu.
Bakışlarına aşık olduğum, gözlerinde hayat bulduğum, kendimden bile çok sevdiğim, ömür boyu bekleyeceğimsin sen benim. İşte bu yüzden seni hâlâ seviyorum. Sevebiliyorum. Çünkü sevmemek için önümde ben dahil hiçbir engel yok. Seni severken üzülmeni de isteyemem değil mi? Belki ben gecelerimi iyi geçirmek için bir neden bulamadım veya bana iyi geceler diyen biri yok ama işte sana söylüyorum. Tüm harika insanlar gibi senin de iyi bir gece geçirmeye hakkın var. İşte tam da bu yüzden "iyi geceler" sevdiğim.