Asistanım (DÜZENLENİYOR)

A - 7 ~ Kaza / Ölüm -Kalım

Biraz duygusal,korku, aşk dolu bi bölüm oldu. Beğeneceğinizi umuyorum, keyifli okumalar tatlışlar ☺

Multimedyada ki şarkıyı başlatın. Bittikçe tekrardan açın.

Hayat garip değil mi? Bugün varsın, yarın bi ihtimal. Kimin ne olacağı, neler yaşayacağı, ne zaman öleceği belli değil. Zaten belli olsaydı bu hayatın heyecanı, anlamı kalmazdı.

Peki ya ölüm? Ölümden korkan var mı aranızda. Muhtemelen vardır. Korkmuyorum diyenleriniz de vardır. Aslında ölümden korkmuyorum dedikçe tam tersine korkarsın. Arkanda bırakacakların için korkarsın. Seni sevenler için korkarsın. Ölümden korkmuyorum diyenlerdir asıl korkanlar.

Çok acılar çekersin hayatında. Bi kere bile doğru düzgün mutlu olamamışsındır. Ölmeyi istersin. Yorulmuşsundur çünkü. Belki intihara kalkışırsın ama Allah sana yaşaman için bi şans daha verir. Uyandığında 'neden ölmedim ' dersin 'yaşayacak çok acım var' diye düşünürsün. Sonra biri çıkar karşına sana kendini özel hissettirir. Tatmadığın mutluluğu tadarsın. Işte o zaman anlarsın neden ölmediğini. Çünkü yaşayacak acı günler değil, mutlu günler beklemektedir seni. Hayatın ne zaman, ne getireceğini bilmeden yaşıyoruz. Ve bu da hayatı yaşanmaya özel kılıyor.

Peki ya benim hayatım? Saniyeler sonra çarpacak arabadan sonra neler olacak. Neler değişecek ya da yaşayacak mıyım?

Son sürat gelen arabayla olduğum yerde kaldım. Gözlerimi sıkı sıkıya kapattım. Sanki o zaman çarpmayacakmış gibi. Hissettiğim acıyla beraber havalandım. Vücudum saniyeler sonra yerle buluşunca yerde bi kaç kez yuvarlandım. Son gördüğüm şey Doruk'un koşarak yanıma gelmesiydi. Sonrası karanlık.

Doruk'un ağzından;

Derinler restauranttan çıktıktan sonra Doğukan bi süre arkalarından baktı. Sonra o da peşinden gitmeye başladı.

"Doğukan nereye?"

"Takibe"

"Bekle lan"

Beraber restauranttan çıktık. Derinler gülmeye başladıklarında onu gülerken izleme fırsatım oldu. Gülüşü çok güzel. Kahkasının tınısı kulağa çok hoş geliyo. Arkadaşının çığlığıyla Derin'e baktım sonra da ona çarpmak üzere olan arabaya. Derin'e araba çarptığında beynimden vurulmuşa döndüm. Koşarak yanına gittiğim de yerde öylece yatıyodu. Kucağıma alıp Doğukan'ın ne zaman getirdiğini anlamadığım arabaya yatırdım. Hepimiz arabaya binince en yakın hastaneye gitmeye başladık. Derin'e baktığımda hareketsiz yatıyodu. Ona bişey olma düşüncesi içimi yiyip bitirirken elimden hiç bişey gelmiyordu. Onu yeni bulmuşken kaybedemem. Gözümden bir damla yaş düştüğünde Doğukanlar görmeden sildim. Hastaneye geldiğimiz de Doğukan inip sedye getirmeye gitti. Yanında doktorlarla beraber geldiğinde Derin'i dikkatlice sedyeye yatırdılar. Koşarak hastaneye girdiklerinde bizden peşinden gittik.

Doktorun söylediğine göre iç kanama olabilirmiş. Ameliyathanenin önüne geldiğimiz de dışarı da beklememiz gerektiğini söylediler. Ameliyathanenin kapısının karşısında ki koltuklara oturup beklemeye başladık.

Saate baktığım da ameliyata gireli 15 dakika olmuştu. Gizem telefondan birini arıyordu.

"Melek Teyze, Derin. Derin'e araba çarptı...... hastanedeyiz ameliyata aldılar....... M***** Hastanesi"

Gizem tekrar ağlamaya başladığında Doğukan ona sarılıp saçlarını sevmeye başladı. Derin'in annesi kim bilir nasıl üzülmüştür. Kızından başka hiç kimsesi olmayan kadın Derin'i de kaybederse ne hale gelir.