Are YouThe One?

06.

Τα καλά νέα συνέχισαν και τις επόμενες ημέρες. Ο Άλεξ μια με πείραζε, μια στον κόσμο του και οι ερωτήσεις της Μαρίας λιγοστευαν μέρα την μέρα ωσότου σταμάτησαν τελείως. Το επόμενο σαββατοκύριακο δεν ήθελα να κάνω τίποτα που να μου θυμίζει το προηγούμενο. Πήγαμε για φαγητό με μεγάλη παρέα, και αναστατωσαμε το μαγαζί. Αλλά δεν μας είπαν τίποτα. Ήξεραν πως θα βγάζανε περισσότερα από εμάς παρά από τα άλλα δύο τους τραπέζια.

Θα θυμάμαι πάντα αυτή την ανάμνηση από τα σχολικά μου χρόνια!

Ήταν την Δευτέρα,μετά την βραδιά που βγήκαμε με τα παιδιά. Την τρίτη ώρα πριν το διάλειμμα, η καθαρίστρια είχε σφουγγαρισει τον διάδρομο και τις σκάλες γιατί κάποιος καθηγητής είχε ρίξει καφέ. Στο διάλειμμα,εκείνης της ώρας, πήγαμε με την Μαρία στο κυλικείο και ξαφνικά είδα μπροστά μου το θαύμα,από κακία μου θαύμα: Ο στρουμπουλος και ακαταλαβίστικος καθηγητής της φυσικής,πατήσε πάνω σε ένα κομμάτι του πατώματος που γλιστρούσε περισσότερο και έπεσε ανάσκελα.
Είχα πάθει σοκ από τα γέλια,το ίδιο και οι υπόλοιποι γύρω.
Ήταν σαν να έβλεπα χελώνα ανάποδα να προσπαθεί να σηκωθεί. Κοπανουσε χέρια-πόδια στο πάτωμα για να πάρει οθηση να σηκωθεί, και τίποτα. Στο τέλος ήρθε η καθηγήτρια της χημείας, το ξεκολο, για να βοηθήσει. Μόνο που πάνω στα τακούνια της,και μέσα σε εκείνο το κόκκινο τελείως αποκαλυπτικό κολλητό φόρεμα χωρίς σουτιέν δεν μπορούσε να κάνει πολλά.Με αποτέλεσμα, να διαλύει μόνο το κοινό ώσπου ήρθαν άλλοι δύο καθηγητές και κατάφεραν να τον σηκώσουν.

Μόνο μια στιγμή ένιωσα άσχημα που γελούσα. Πρέπει να είχε μεγαλύτερο πρόβλημα αφού τον είδαμε από τα μεγάλα παράθυρα της αίθουσας,να τον φορτώνουν νοσηλευτές με το φοριο σε ένα ασθενοφόρο.

Αργότερα πέρασε από την τάξη ο χοντρουλης, ο λυκειάρχης για να μας υποδείξει τους σωστούς κανόνες συμπεριφοράς και πως το να ξεσπάσουν όλοι στα γέλια δεν αρμόζει σε μια καλή διαγωγή.

Η απόδειξη για ότι κάτι σοβαρότερο είχε συμβεί στον καθηγητή μου ήταν πως δεν εμφανίστηκε την επόμενη μέρα. Στο κενό μας είχαμε ενώσει τα θρανία και παίζαμε όλοι μαζί χαρτιά. Ο Άλεξ δεν έχανε ευκαιρία να μου μιλήσει και εγώ δεν έχανα στιγμή χωρίς να τον κοιτάξω. Ήταν μια αρκετά ενδιαφέρον μέρα με εξελίξεις-Άλεξ που με χαροποιουσαν ιδιαιτέρως.

Την επόμενη μέρα μετά το πρώτο μάθημα όλα τα κορίτσια από το διπλανό τμήμα ήρθαν τρέχοντας μέσα στη τάξη με κουτσομπολιό και ένα διαπλατο χαμόγελο σε κάθε ένα από τα πρόσωπα τους.
<<Δεν θα κάνετε άλλο κενό σήμερα..>>είπε η κολλητή της μπροστινης μου και έκατσε με τρόπο να μας κοιτάζει όλες να περιμένουμε να μιλήσει.<<Έχει έρθει αντικαταστάτης Φυσική . Και τι καλουλης που είναι μωρέ>>συνέχισε.
Η Κατερίνα όμως καθόταν μόνη εκείνη την ώρα και περπάτησα γρήγορα και χαρωπά προς το θρανίο της και κάθησα στη διπλανή καρέκλα. Είχε ακουστικά και δν μιλούσαμε καθόλου,έριχνε πάλι τα χαρτιά στον εαυτό της αλλά η παρουσία της και μόνο με έκανε να νιώθω ότι της έλεγα τι είχε συμβεί της περασμένες μέρες αλλά κάτι με κρατούσε από το να της μιλήσω.
Κ:<<Έμαθες τι έγινε τελικά και έχουν τρελαθεί τα άλλα?>>
Ν:<<Κάτι ότι ήρθε αντικαταστάτης για Φυσική>>
Κ:<<Πω..σοβαρά τώρα? Και βαριέμαι μόνο μια μέρα μας άφησαν. Σε αυτό βρήκαν λύση στα υπόλοιπα προβλήματα του σχολείου θέλουν πρώτα να το τελειώσουμε και μετά..>>
Η Μαρία δεν άντεξε και πολύ μακριά μου και έκατσε στο θρανίο λέγοντας στην Κατερίνα να της ρίξει και εκείνης τα χαρτιά.