Her Yer Sen!

annem...

İnanamıyorum 1,02 bin olmuşuz.
Şu an mutluluktan uçabilirim..
Ve evet ilk kez oluyor.

Ve o yüzden bu bölümde biraz değişiklik yapmak istiyorum.
Malum pazar anneler günü ve bölümü annesi yeni ölmüş olan
Buse yavuz'a
Armağan etmek istiyorum.

İyi okumalar...

Artık yok...
Doya doya sarıldığım, o cennet kokan o eşsiz kolların, sen yoksun annem...

Sabah öpücüklerin yok artık, kimse bana günaydın meleğim demeyecek mi bir daha?

Artık yoksun...
Biliyorum olmadığını ama beynim alışsada kalbim kabul etmiyor be annem, o toprağın altında yatanın sen olduğunu.

Geçen mezarındaydım annem, o üstündeki toprak nasıl da sen kokuyor, nasıl cennet bahçellerinden bir gül gibi kokuyor biliyormusun?
Sanki sen yanımdaymışsın gibi, hala allahu teala seni benden almamış gibi...

Ama şunu biliyorum, bedenen olmasan bile ruhen yanımdasın.
Sen kızını,kızlarını bırakır mısın hiç?
Bir anne nasıl çocuklarından vazgeçer?
Sen vazgeçmezsin değil mi annem?

Şimdi fazla üzülmüyorum desem yalan olur, pazar günü anneler günü.
Ve benim ona çiçek verecek bi annem yok.

Bu nasıl bir his biliyor musun?

Bir insanın hayati en önemli damarı kopmuş gibi, sende benim hayat damarımsın annem.

Zoruma gitmiyor benim.
Sadece dua ediyorum rabbime,
Allah kimseyi annesiz bırakmasın diye.

Bende o gün mezarına dikeceğim çiçekleri, böyle diğerlerinki gibi solup gitmeyecek, seninle yaşayacak o.

Bizi merak etme annem, artık genç bir kız oldum başımın çaresine bakabilirim, ben sana söz verdim.
Çok çalışacağım işte bunun kızı diyecekler ama artık gurur duyacak bir annem bile yok.
Ama olsun onun varlığı hep kalbimde olacak elimi yüreğime koyduğumda orada olacaksın..

CENNET ARTIK SEN KOKUYOR,
ANNEM KOKUYOR...