Şu an neredeyim bilmiyorum, ufak tefek mutluluklar sarıyor dört bir yanımı. belli yere kadar götürüyor beni, sonrasında kocaman bir boşluk kaplıyor ruhumun her bir zerresini.
Nereden geldim? Kimim ben?
Bana sorarsan bıraktığın yerde de değilim ama ileri de gidemiyorum. Sence bu haksızlık değil mi?
Sevmeyi, dahası sevilmeyi unutmuş olabilir miyim diye düşünüyorum bazen, yeni yaşlarım bana sadece kısa tatminsiz mutluluklar sunuyor sadece, hani Sezen Aksu bir şarkısında diyor ya; "Hani satın alınan sevgiye alıştırılmış, bir çocuğun her oyuncağa çabucak doyumu." Kendimi o çocuğun yerine koymaya başladım artık...
Bende yoluma gidiyorum, kendimi daha fazla ezdirmeden, gönlümü başkalarında gezdirmeden, kendi başıma acımı çekiyorum, hiç kimse bilmese de olur.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Her Yer Sen!
Puisiher yer'in sen olduğu bir şehirde yalnız bir kalbin çırpınışlarının sesidir bu... Aşık ve Yalnız kalplere itafen yazılmış bir eser. Yazarlar= _iirazz By_asiik
