Όσο Και Αν Θέλω ΣΕ - Υπο Διόρθωση

Ο Γαμος ΜΟΥ

Ξανα λεω αυτό το κεφάλαιο θα ειναι ακριβως όπως και στο Οσο Και Αν Σε Θέλω 2 (ΚΕΦΆΛΑΙΑ :Γάμος της κολλητής μου <3 και Ο Γάμος της κολλητής μου <3 (παρτ2)και τα επόμενα δύο νομίζω δεν θυμάμαι ακριβώς...)

ΜΕΡΙΆ ΝΊΚΗΣ

Ουάαααα:3 Σήμερα η κολλητή μου παντρεύεται! Ομγ δεν το πίστευα ότι θα έρθει εκείνη η ημέρα. Είναι ενθουσιασμένη, όσο και εγώ. Αχ βρε Κώστα! Ελπίζω να την αντέξεις, όσο την αντέχεις και τώρα! Χιχιχ ναιι κακίεςς, το ξέρω!

Έχω ξυπνήσει εδώ και ώρα. Η ώρα είναιιι εμμ 2 το μεσημέρι! Άρα έχουμε περίπουυυ 6 ωρες για το γάμο! Ας την ξυπνήσω καλύτερα.

Μπαίνω στο σαλόνι και την βλέπω, η μισή στον καναπέ και η άλλη μισή στο πάτωμα, το στόμα ανοιχτό και να κοιμάται του καλού καιρού.

Από εχθές το βράδυ ήταν εδώ γιατί όπως λέει και η παράδοση, το ζευγάρι πρέπει να είναι χωριστά μια ημέρα πριν το γάμο, έτσι η Ροδάνθη έμεινε σπίτι μου, και ο Κώστας θα πήγαινε σπίτι του Γιώργου και σήμερα το δικό τους σπίτι θα καθοριζόταν για την πρώτη νύχτα του γάμου τους, χεχεχ. Βέβαια η παράδοση λέει να κάνουμε και μπάτσελορ, αλλά επειδή θα ήμασταν χάλια την επόμενη ημέρα, αποφασίσαμε να μείνουμε μέσα και να δούμε καμιά ταινία.

Απάνω στο τραπεζάκι είχε μπολ από πατατάκια, γαριδάκια, ποπ κορν, σοκολάτες και κουτάκια από κόκα κόλα. Βέβαια τα είχαμε φάει όλα..! Χδ

Ν-"ΞΥΠΝΑ ΜΟΣΧΑΡΟ!" φώναξα και της πέταξα ένα μαξιλάρι στη μούρη της.

Αυτή ξύπνησε και έπεσε με δύναμη στο πάτωμα.
Ρ-"Αουτς! Το χέρι μου, και ο κώλος μου..!" παραπονέθηκε. Γελούσα. "Τι γελάς μωρή ανάπηρη;" με ρώτησε.

Ν-"Έτσι όπως είσαι." είπα και της έβγαλα την γλώσσα.

Εκείνη σηκώθηκε και κάθισε στον καναπέ.
Ρ-"Τι θέλεις μέσα στα άγρια χαράματα;" ρώτησε τρίβοντας τα μάτια της.

Χτύπησα την παλάμη μου στο κούτελό μου.
Ν-"Πρώτον είναι 2μιση το μεσημέρι αναίσθητη και δεύτερον παντρεύεσαι σήμερα!" της είπα.

Ρ-"Αα ναι παντρεύομαι σήμερα." είπε ενώ είχε τα μάτια της κλειστά, χασμουριόταν, και έξησε λίγο το κεφάλι της στο πλάι. Μετά από δεύτερα τα μάτια της άνοιξαν διάπλατα. "ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ! ΠΑΝΤΡΕΥΟΜΑΙ!" φώναξε και σηκώθηκε. Πήγε να κάνει βήμα αλλά το πόδι της χτύπησε στο τραπεζάκι, μπερδεύτηκε με την κουβέρτα, με αποτέλεσμα να πέσει κάτω σαν καρπούζι και εγώ να πεθαίνω από τα γέλια. "Θα σταματήσεις να γελάς και να έρθεις να με βοηθήσεις; Πφφ τέλεια τώρα πονάει και το καλάμι μου!" είπε. Πήγα κοντά της, την σήκωσα και την έριξα στον καναπέ. "Τώρα θα έχω και μελανιές στο σώμα μου εξαιτίας σου!" είπε και με κοίταξε με μισό μάτι.