Sabah şiş gözlerimle uyandım,hayat devam ediyordu yinede. Elimi yüzümü yıkayıp üzerimi giyindim makyajla kendimi güzelleştirdim. Umutu ziyarete gidecektim ve kesin Borada orada olacaktı ben nasıl davranacağımı bilmiyordum... Hastaneye geldiğimde Boraya görünmeden Umutun yanına odasına girdim, Umut gözlerini kapıya dikmiş beni izliyordu. "Tanıdın mı beni Umut?" "Evet" dedi gözlerini hastane tavanına dikerek, "Küs müyüz Umut?" Ona yaklaşarak elini tuttum. "Değiliz" "O halde neden bana bakmıyorsun?" "Neden yaptın?" "Neyi?" "Neden Boradan ayrıldın?" "Sen nerden biliyorsun?" "Borayla konuştum az önce" "Anladım,öyle olması gerekiyordu Umut.Neyse seni iyi gördüm" "Öyle olması mı gerekiyordu?! Azra yüzünden Boradan mı ayrıldın Pelin?!" Diye bağırmaya başlamıştı, "Umut bağırma,dikişlerin açılacak" "Çık dışarı Pelin!" Umutun dikişleri açılmıştı,doktoru çağırmak için dışarı çıktım. Doktor içeri girip Umuta pansuman yapmıştı, "Ne yaptın bu kadar sinirlendirdin Umutu?" "Birşey yapmadım" Hastaneden ayrıldım eve geçtim,arkamdan yarım saat sonra Bora gelmişti. "Ne işin var burda?" "Pelin yapma şunu!" "Ne yapıyorum ki?" Kapıyı ittirip salona geçmişti, koltuğa kurulmuş oturuyordu karşısına oturup, "Ne istiyorsun benden Bora?" "Seni istiyorum açık değil mi?" "Ben istemiyorum Bora" Sessizlik çökmüştü,sessizliği bozan Boranın telefonu olmuştu. "Efendim" "Biraz daha bekleyemediler mi?" "Ben o kızla çalışmayacağım!" "Peki verin tanzimat davasını!" Telefonu kapattıktan sonra, "Ne oldu Bora?" "Hiç" "Birşey olmuş?" "Oldu tamam mı?" "Söyle o zaman!" "Bir kızla çalışma mı istiyorlar" "Eee çalış" "Olmaz çalışmayacağım Azranın arkadaşı çalışacağım kız" "Eee ne güzel işte sevgili falan olursunuz" Oturduğu koltuktan kalkıp kolumu tuttu ayağa kaldırdı beni, "Saçmalama öyle birşey olmayacak!" "Olabilir neden olmasın? Ayrıldık bitti yani! Ayrıca şu kolumu bırak" "Biz ayrılmadık sadece bir süre ara vereceğiz o kadar!" Kolumu bırakıp saçlarımla oynamaya başlamıştı. En sevdiğim hareketiydi bu Boranın, "Bırak saçlarımı!" "Pelin,bu saçlarda benim! Sen benimsin duydun mu?!" "Değilim" Saçlarıma küçük küçük öpücükler kondurmaya başlamıştı. "Seni Seviyorum Pelin" "Hadi git burdan Bora" "Gideceğim ama şimdi değil" Kucağına almıştı beni, "Yaa bıraksana beni Bora!" Yatak odama çıktığımızda yatağa yavaşça yatırmıştı beni, ellerini saçlarıma dolamıştı. Boynuma kafasını gömmüştü. "Sende aradığım huzuru kimsede bulamam anladın mı Pelin beni?" Sessizdim. Saçlarıma küçük küçük kondurmaya devam ediyordu, boynumdaki kafasını kaldırıp. "Bu beden benim,her hücren benim...Saçların,bu dudakların,bu burun,bu boynun,bu köprücük kemiklerin... Bu bacakların! Yani bu beden benim! Kimsenin olmayacak bunu bil! Ve ben bitti diyene kadar bitmez!" Odadan çıkıp gitti. Yatağa oturup ağlamaya başlamıştım. Yaklaşık 1-2 saat sonra Boranın fotoğrafı gelmişti,
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bu kızla fotoğrafı görünce daha çok ağlamaya başlamıştım. Yapacak birşey yoktu demi Pelin? Sen ayrıldın hem? Ben sana göstereceğim Azra! Akşama kadar evde ağlamıştım. Akşam gizli numaradan, Bora kızla yemeğe çıkmıştı! Bu Azranın arkadaşı mıydı yoksa?! Bora neden o kızlaydı??! Neler oluyordu ki?
