KAÇAK DAMAT (Ara Verildi.)

BÖLÜM 26

"Kapı kilitli Bora,birşeyler yap"
Ceplerini kontrol etmeye başlamıştı,
"Lanet olsun! Telefonumu Umutun odasında unutmuşum"
Bende çantamdan çıkarmıştım telefonumu,
"Yok artık yaa! Benimkini de şarjı bitmiş"
"Kapı pek tesadüf değil sence?"
"Nasıl yani?"
"Umutun işi diyorum"
"Yapmış olabilir mi?"
Sessiz kalmayı tercih etmişti.
"Yani yapar demek istiyorsun"
"Yani"
Bir süre odada yatağın üzerinde oturmuştuk,
"Neden ayrıldın?"
"Anlaşamıyorduk ve ayrıca ben korkuyorum"
"Neyden korkuyorsun?"
"Yeniden bırakmandan"
Kapının açıldığını duyunca yataktan ayağa kalktım,Bora arkamdan ellerini belime sardı.
Boynuma küçük öpücükler bırakıyordu,bense şaşkındım.
"Bora?"
Kapıyı yavaşca açan Umutu izlemeye başladık ikimizde,
"Akıllandınız mı? Gördüğüme akıllanmışsınız yada anladınız beni?"
Bora gülümsüyordu.
"Akıllandık,Pelin aşkım sen eve git şimdi"
"Peki" dedim,Bora ellerini bırakınca yanağıma öpücük kondurdum ne yaptığını anlamıştım.
Fakat Bora yanağımına koyduğum öpücüğü beğenmeyip dudağıma minik masum bir öpücük kondurdu.
Hastane odasından çıkıp,eve gidecekken Umutla Borayı konuşurken duyuyordum Bora Umuta bağırıyordu.
"Biz Pelinle ayrıldık Umut! Ben yeni bir hayat çizdim tamam mı?! Uğraşma bizimle!"
"Bora Çağlayla bir ilişki kuramazsın! Sana ne zararlar verecek! Ayrıca sen eşek gibi seviyorsun Pelini!"
Gözyaşlarımı tutamamıştım Bora Çağlayla sevgili olmuştu ha?
Hastaneden çıktım hemen arabaya atladım sahile gidecektim,ani fren!
Kaza yapmış ve aynı hastaneye geri dönmüştüm.
Odaya getirmişlerdi,
Müdaheleden sonra dinlenmem için uyutmuşlardı.
Uyandığımda yanı başımda olan birini görmüştüm fakat tanımıyordum.
"Kimsin sen??"
....
İyi Okumalar😊