Merhaba! Ben daisy. Hersey normal hayatimda. Yada oyle gozukuyor. Kendisi ile problemleri olan tek kisi ben olamam. Ama sanki ben fazla abartiyorum olayi. Okul. Iyyy soylemesi bile igrenc ya! Okulu sevmesem bile derslerinde basarili olan sansli ogrencilerden biriyim. Ah be! Keske okul hayatim gibi gitse gunluk hayatim. Su an karar verdim de,hayatim normal gozukmesine ramen lanet olasi derece kotu. Sasiriyorum bazen. Bu kadar kotu iken hayatim nasil mutlu uyaniyorum sabahlari? Tabi ya! Okula gidecegim icin mutluyum. Yanlis anlasilmasin okulu degil ben okuldakini seviyorum. Eger asik olursaniz onun oldugu heryer guzel oluyor. Fakat bi sorunm var. Kimseye soylemedim onu sevdigimi. Kendi icimde yasamak zor oluyor. Cunku hislerimi paylasmak istiyorum. Cogunuz "lan git cocuga soyle sevgidini" diyebilir. Fikir guzel ama o kadar kolay olmuyor iste. Inanilmaz mutluyum su an! Sebebi ise cok basit. Su an aklimda bir yerde. Onu unutunca hayat kotulesmeye basliyor birden benim icin. Gercekten seviyorum ben be! Umarim bitmez sevgim. Biterse mutlulugum bitecek eminim.
