Chapter 45.
“ANONG sabi mo, Prince Miko?” sigaw ko.
Hindi ko alam kung tama ang narinig ko. Hindi ko alam kung seryoso siya sa sinabi niya.
“I said, I kissed you for about ten seconds. Gusto mo pa?”
Hindi ako makapaniwala sa sinasabi niya. Seryoso talaga siya? Dahil kung oo, nanggigigil ako sa inis.
“Nanggigigil ako..” sabi ko. Talaga naming naiinis ako. Hinalikan niya ako? At proud pa siya? Hindi man lang siya mahiya?
“Nanggigigil ka sa akin? Fck.”
I glared at him. “Prince Miko, hindi ako nakikipagbiruan sa ‘yo.”
“Hindi din ako nakikipagbiruan, Hera.”
“Bakit mo ako hinalikan?!” sigaw ko.
Parang nag-isip pa siya. Nang-aasar ba siya? “Because I like it?”
“Seriously?! Seriously?”
“I am serious.”
I massaged my temple. Sumasakit ang ulo ko. Knowing that he kissed me while I was sleeping? He’s insane.
“Labas.” Madiin kong sabi.
“Why?”
“Tinatanong mo pa ako kung bakit? Pagkatapos mo akong halikan? Labas!”
“What? Hindi ka pumalag!” katwiran niya.
Pinapasakit niya ang ulo ko. “Paano ako papalag, tulog nga ako ‘di ba? Nananadya ka ba?”
“Tch. Hera, don’t be mad at me.”
“And why? Hinalikan mo ako, Miko! Hinalikan mo ako! Ano iyon, gan’n gano’n lang? Na para bang ayos lang na gawin mo iyon? You’re not even my boyfriend!”
“Then, be my girlfriend.”
Lalo kong nahilot ang sentido ko. Why it is so hard to talk with him? Salang-sala ang mga katwiran niya pati na ang mga sinasabi niya, e. Ang sakit sa ulo.
“Hindi ako nakikipaglokohan sa iyo.”
“Sa tingin mo, nakikipaglokohan ako sa iyo, Hera?”
“Labas na. Umuwi ka na.”
“Ayoko.”
“Prince Miko.”
“Hera.”
“Pwede bang umalis ka na? Umuwi ka na kasi!”
Mataman niya akong tiningnan. Sumeryoso ang mukha niya na tila may malalim na iniisip. “Kahit ngayon lang, Hera. Let me stay. Lagi mo na lang ba akong paaalisin sa buhay mo?”
Ano daw? Anong drama’to? “Ang sinasabi ko, umalis ka dito sa bahay namin, at umuwi ka na sa inyo. Hindi ko sinabing umalis ka sa buhay ko.”
Bigla siyang ngumiti. “So you want me to stay in your life.”
“Miko.”
“Got it, Hera.” He smirked. “Uuwi na ako. Pero asahan mo, babalik ako.”
I rolled my eyes. Kung ano mang dahilan ng pag-ngisi niya diyan, wala akong paki. Nakakaloko ang lalaking ‘to. “Go.”
“Bye for now, my Hera.” Paalam niya at nabigla ako dahil bago pa man siya makalabas ng kwarto ko ay nakaramdam ako nang pagdampi sa labi ko. Mabilis na mabilis lang pero ramdam ko.
Napalunok ako. Napakabilis niya. Kalahi ba niya si flash? “PRINCE MIKO!” sigaw ko pero mabilis na siyang naka-alis.
Nakakarami na ang lalaking iyon. Argghhh! Kelan pa siya nagging playful at manyak?
