Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bugün sabahın köründe uyandım.Sevmek mi daha zor sevilmek mi deseler bence uyanmak derim,o derece kadar uykum var.Okula geldiğimde tabi ki de en yakın arkadaşımın yanına oturdum.İlk ders ebediyattı.
Ve ben o derse aşığım.Kapıdan Can gelmişti.Ve bana uzun uzun baktı.Ben hiç takmadan yüzümü çevirdim.
Sınıfa öğretmen girince,herkes ayağa kalkıp oturdu.Yoklama falan derken derse geldik.Bugünkü konumuz AŞK ne demektir.
Herkes neredeyse söylemişti.Sıra Can'daydı
-Aşk bazen sadece anlamsızca bakmaktır.Bunu diyince bana bakarak söylemişti.Selin ise bana bunu der.
-Oha kızım bu sana feci aşık.Hatta pişman.
-Ya susar mısın ?Selin hem nerden biliyorsun?
-Bilirim ben dedi.(gülerek)
Sıra bendeydi
-Hayatımda aşkı yaşadığımı sanıyordum. Yani aşk neydi ki zaten . Hoşlanırsın seversin. Görünce günün aydınlanır. Geceleri uyuyamazsın. Onunla fazladan geçirebileceğin bir dakikanın hesabını yapar yollar ararsın. Sana baktığında aptal sırıtışlarla saçmalarsın. Fotoğrafıyla konuşursun bazen. Tüm bunlar gibi geliyordu aşk. Canı yaksa da aşk derdim. Sonuçta aşk. O sevmedi diye bende hadi bakalım madem sen sevmiyorsun bende sevmiyorum deyip gidemezdim ki. Ama anlıyorum ki sanırım istediğim bu değil. Benim istediğim bu dünyayı ve birbirimizin dünyasını keşfetmeye meraklı iki çocuk olmak. Bi sabah yan yana uyanıp bilmediğimiz bi şehrin sokaklarında kaybolmak. Birlikte hiçlikte var olmak. Nereye gittiği önemli olmayan bi trene atlayıp her defasında eve gidiyormuş gibi hissetmek. En sevdiğim müziği parmak uçlarından dinlemek. Birlikte yağmurda ormanın içinde yan yana koşturmak. Beni tüm fazlalık karışıklardan arındırıp sadece ben gibi hissettirdiği gözlerine güvenle bakmak. Tüm renklerimi göstermek tüm renkleri görmek. Yaşadığımız her olayın birbirimizle yaşadığımız için eşsiz olduğunu hissedip her seferinde yeniden yeniden yeniden aşık olmak. Aşk olmak. Ve tüm bunları yaşamak için can atıyor muyum? Hayır. Atmıyorum. Bunu herkesle yaşayamayacağımı biliyorum çünkü. Çünkü bu herkesle yaşanan bir şey olsaydı bu kadar özel olmazdı. Ve o yüzden daha iyi anlıyorum ki ben aşkı yaşamamışım... Sadece nasıl sevilebileceğini öğrenmişim tüm bu zaman boyunca. Gerçekten aşkı yaşayacağım insan geldiğinde onu tüm kalbimle ve karşılık beklemeden
sevebilmek için. Hepsi bu...
Öğretmen hayretler içinde bakıyordu.Konuşmaya başladı.
-Helin, harika anlattın.Hayatımda gördüğüm en güzel tanımdı tebrik ederim canım.
-TEŞEKKÜRLER HOCAM
Son derste bitmişti.Hemen okuldan çıkıp,yürümeye başladım.Yanımda gene Can vardı.Bıktım artık ya yüzünü görmek istemiyorum ama hala o geliyor hiç bir şey olmamış gibi.
-Barışmıcak mısın?
-Ne şaçmalıyorsun?
-Hiç birşey
-O zaman çekil yanımdan.
-Hayır dedi.
-Tamam dedim.
-"Papatyalar solunca nasıl görünür?" diye sordum."
-Bilmiyorum." dedi.
Oysa ki yemin ederim biliyordu, öyle çaresizce bırakıp giderken biliyordu.
-Birlikte olalım dedi.
-OLMAZ...dedim
-Neden olmaz.?
-Mutsuz oluruz.
-Mutsuz olalım...hep mutlu olunacak kural yok ya,bizde mutsuz olalım.dedi
