Tend to forget//Zayn Malik fanfiction

Prolog

                Znacie to uczucie? Znacie to cholerne szczęście, które was otacza, kiedy nagle zainteresuje się wami obiekt westchnień? Ja znam.

Podszedł do mnie, kiedy siedziałam znudzona przy stoliku i bawiłam się plastikowym kubkiem po ponczu. Humor mi nie dopisywał, odkąd mój partner zostawił mnie bezceremonialnie dla kolegów z drużyny futbolowej . Kiedy poczułam jego zapach i usłyszałam zgrzytanie odsuwanego krzesła, z wrażenia kubek przetoczył się i z cichym dźwiękiem upadł na podłogę.

-Niezła zabawa, hmm? –zagaił znudzony patrząc gdzieś w przestrzeń, a ja tylko mruknęłam twierdząco unikając patrzenia na niego. Bałam się, że się rozpłynę. Po dłuższej chwili ciszy, która dla mnie była niesamowicie niezręczna, a mu zdawała się kompletnie nie przeszkadzać, musiałam coś zrobić.

-Gdzie twoja partnerka? – zapytałam nieśmiało, a on spojrzał na mnie wyrwany z transu, kompletnie zbity z tropu tym, że się odezwałam.

-Jasmine? Poszła się przypudrować czy coś-machnął od niechcenia i przeciągnął się na krześle. Potulnie przytaknęłam głową i zaczęłam z zainteresowaniem oglądać swoje paznokcie, do czasu gdy Dj zagrał moją ulubioną piosenkę i mimowolnie zaczęłam się lekko kołysać. Mulat obserwował mnie kątem oka i jeden kącik jego ust powędrował wyraźnie w górę. Wstał z miejsca , obszedł moje krzesło i wystawił dłoń

-Czy uczyni mi pani ten zaszczyt i zatańczy ze mną? –zapytał, a ja spłonęłam rumieńcem, aczkolwiek złapałam jego dłoń jakby obawiając się, że może ją cofnąć. Wolnym krokiem udaliśmy się pod dużą kule dyskotekową i szybko wtopiliśmy w tłum. Jego silne dłonie spoczęły na moich biodrach, a ja położyłam dłonie na jego ramionach. Poruszaliśmy się delikatnie w rytm muzyki, a ja omal nie wybuchłam z wewnętrznego szczęścia. Jednak nic nie trwa wiecznie.Niestety

-Zayn, tu jesteś! –krzyknęła rozemocjonowana blondynka wieszając się na ramieniu chłopaka i automatycznie przerywając nasz taniec.- Chodź , zaraz wybory króla i królowy balu !-rzuciła chwytając chłopaka za dłoń i ciągnąc w stronę wielkiej sceny. Mulat odwrócił się przez ramie i rzucił mi ostatni uśmiech, po czym zniknął w tłumie ludzi, a ja wyszłam aby ochłonąć.

To było najcudowniejsze wspomnienie ze szkoły , bo chociaż raz  mogłam skrzyżować swoje drogi z Malikiem, uwielbianym przez wszystkie dziewczyny. Był zawsze dobrze ubrany, uśmiechnięty, a od jego oczu można było łatwo się uzależnić.Wtedy sądziłam, że świat stoi przede mną otworem, a ja jestem zdolna góry przenosić. Och, jak bardzo naiwna byłam.

Gdyby ktoś mi powiedział, ze studia w innym mieście będą aż tak drogie, wyśmiałabym go. Liczyłam się z pewnymi kosztami, ale jak to nastolatka- nie przemyślałam tego dobrze.

Pewnie gdybym to zrobiła, nie stałabym teraz z ulotką pod eleganckim domem w podejrzanej dzielnicy z wewnętrznymi rozterkami. Rzuciłam jeszcze raz okiem na ogłoszenie. Poszukujemy opiekunki [...] 5-cio letniego chłopczyka [...] prosimy o szybkie zgłoszenia[...] i westchnęłam cicho. Łudziłam się , że mam jakieś szanse, chociaż nie miałam żadnego doświadczenia w tej branży. Jednak, po chwili wyciszenia i głębokiego wdechu , zapukałam trzykrotnie drzwi i czekałam.

Po chwili drzwi otworzyła mi piękna brunetka o kasztanowym odcieniu włosów i nieziemsko dużych oczach.

-W czym mogę pomóc? –zapytała przesłodzonym tonem, aż mnie zemdliło, ale postanowiłam robić dobrą minę do złej gry.

-Witam, ja w sprawie pracy...-powiedziałam unosząc ulotkę, ale w tym momencie moją uwagę przykuł mężczyzna zbiegający ze schodów. Moje oczy rozszerzyły się do wielkości spodków, a palce kurczowo zacisnęły na ogłoszeniu. Dziewczyna obróciła się wyraźnie zainteresowana, a chłopak spojrzał w moją stronę mrużąc oczy.

Chociaż zmienił się o trzysta sześćdziesiąt stopni, wszędzie poznałabym te kawowe tęczówki.

***

Witam wszystkich! Jestem tutaj nowa, liczę, ze  moje opowiadanie przypadnie Wam do gustu :-)