գլուխ 2

509 38 3
                                    

Նայելով շուրջս'տեսա,որ բոլորն արդեն տեղավորվել են ավտոբուսի մեջ և հասկացա,որ նա դուռն ինձ համար է պահել (ի դեպ նա 17-18 տարեկան կլիներ):
-Շնորհակալություն:-ասացի ես
-Խնդրեմ գեղեցկուհի:-ասաց նա:
Գեղեցկուհի?Ինձ հետ դեռ ոչ մեկ այդպես չեր խոսել:Մի տես նրա համարձակությանը:
Ես արագ բարձրացա և ազատ 2 տեղ էր մնացել:Ես նստեցի Ջեսսիի կողքին:Նա մորս ընկերուհին էր:Տարիքով փոքր էր:Ինձնից մի քանի տարի էր մեծ:Մենք սկսեցինք խոսել,բայց Ջեսսին ասաց,որ ցսնկանում է խանութ մտնել:Երբ նա իջավ պատկերացրեք թե ինչ եղավ:Այդ տղան եկավ և նստեց իմ կողքին:Իսկ երբ Ջեսսին եկավ նստեց ազատ նստարանին:Սկզբում ես ոչինչ չասացի:Հետո պայուսակիցս հանեցի ականջակալներս և երգ միացրի,որովհետև մենք շատ երկար ճանապարհ էինք գնալու:Մոտ 12 ժամ:Ականջակալներս դնելուց 5 րոպե հետո զգացի,որ նա հայացքը ինձնից չի կտրում:Փակեցի աչքերս և զգացի,որ ինչ որ մի բան կպնում է ձեռքիս:Բացելով աչքերս ես նկատեցի,որ նա ինչ որ բան է ուզում ինձ ասել:
Հանելով ականջակալս ես ասացի:
-Ինչ որ բան է պատահել?...

 Գնացիր,բայց հետ ես գալուМесто, где живут истории. Откройте их для себя