Գնացիր,բայց հետ ես գալու

գլուխ 9

Տեսա,որ հեռախոսս թողել եմ աթոռի վրա:Բայց մի րոպե...հեռախոսս ես թողել էի բարձիս տակ:Լավ երևի թե շփոտում եմ:Հաստատ ես եմ դրել աթոռին:Վերցրեցի այն ու դուրս եկա սենյակից:Գնացի լողափ,որտեղ բավականին երկար զբոսնեցի:Իքնս էլ չնկատեցի,թե ինչպես այդքան հեռացա հյուրանոցից:Հասա ինչ որ մի ափ,որտեղ ոչ ոք չկար:Մի բարձր քար կար,որից երևի թե կերևար ամբողջ ծովը:Ես որոշեցի բարձրանալ այդքարի վրա:Հանկարծ սայթաքեցի և ընկա ջուրը (ի դեպ ես լողալ չգիտեմ):Խեղդվում էի:Այդ պահին ինձ մի տղա հանեց ջրից:Լավ է,որ հեռախոսս թողել էի ափին:
-Ինչպես ես քեզ զգում?-ասաց այդ տղան:
-Արդեն լավ:Շնորհակալություն:Դու փրկեցիր ինձ:
-Շնորհակալության կարիք չկա:Դու որտեղ ես ապրում,ես քոզ կճանապարհեմ:
Ես...ես բավականին հեռու եմ հյուրանոցից:Սպասիր հիմա զանգեմ,թող գան իմ հետևից:
-Լավ:-ասաց նա ու ես չգիտեմ թե ինչու զանգեցի Ջեյմսին:
-Ալո Միլա չեմ հավատում,որ դու զանգահարել ես ինձ:-ասաց Ջեյմսը զարմացած:
-Լսիր Ջեյմս ես կորել եմ և հենց նոր սայթաքեցի ու ընկա ջուրը և գրեթե խեղդվում էի,ինձ մի տղա փրկեց:

-Ինչ?Խեղդվում էիր?Որտեղ ես Միլա?-անհանգիստ ձայնով ասաց Ջեյմսը:

-Ես լողափի ծայրին եմ,իսկ կողքիս մի մեծ քար կա.այդտեղից էլ ես ընկել եմ:

-Հիմա գալիս եմ,սպասիր գալիս եմ:-ասաց նա ու անջատեց հեռախոսը:

-Մինչև նրա գալը արի ծանոթանանք:-ասաց այդ համակրելի երիտասարդը:

-Լավ:Ես Միլան եմ 17 տարեկան ես Մադրիդից եմ:Այստեղ եկել եմ ընտանիքիս և նրանց ընկերների հետ:Այստեղ եմ եկել 1 շաբաթով:

-Իսկ ես Մարկն եմ 16 տարեկան ես նույնպես այստեղ եմ եկել հանգստանալու:Իսկ ես Փարիզից եմ:-ասաց նա մի փոքր տխուր ձայնով: Ահա և նա.

-Ուրախ եմ:

-Ես նույնպես:Միլա ինձ կտաս քո հեռախոսահամարը?-ասաց Մարկը ժպտալով:

-Իհարկե:-ասացի ես և թելադրեցի հեռախոսահամարս:Հեռվից տեսա Ջեյմսին և ինքնաբերաբար դեմքիս ժպիտ հայտնվեց:Նա մոտեցավ մեզ և ասաց.
-Իսկ նա ով է?
-Նա Մարկն է,նա է ինձ փրկել:
-Այ հիմա պարզ է:Շնորհակալլ եմ,որ փրկել ես Միլային:Եթե նրա հետ ինչ-որ բան պատահեր...-տխուր ձայնով ասաց Ջեյմսը;
-Շնորհակալության կարիք չկա:-հանգիստ ձայնով ասաց Մարկը:-Իսկ դու Միլայի ինչն ես?-ասաց Մարկը:
-Միլան և ես ընկերներ ենք,բայց...-ասաց Ջեյմսը խորամանկ ժպիտով:Ցանկանում էր շարունակել,բայց ես ընդհատեցի նրան:
-Գնանք Ջեյմս:Դե երևի նորից կտեսնվենք:-ասացի ես Մարկին:
Մարկը մոտեցավ ինձ և գրկեց,իսկ Ջեյմսը այնպես էր նայում...
-Գնանք գնանք:-ասացի ես Ջեյմսին:Ես բռնեցի նրա ձեռքը և մենք գնացինք այդ ափից...Միթե ես բռնել եմ նրա ձեռքը...