-Աստված իմ! Միլա ինչ է պատահել? Ով է նեղացրել? Ով է այդ ապագա դիակը: -Ինչու ես այսքան բան անում ինձ համար? Ես արժանի չեմ: Ես հիմար եմ Ջեյմս: -Ես հարցնում եմ ով է քեզ նեղացրել: Ախ ուրիշ ով կարող էր լինել? Ում ես դու այստեղ ճանաչում? Մարկը: Մարկն է եղել: -Բայց Ջեյմս... -Միլա վերջ! Ես քիչ անց կգամ: Դու ֆիլմ դիտիր կամ չգիտեմ: Միայն թե մի կաթիլ արցունք այլևս չթափվի քո աչքերից:-զայրույթը թաքցնելով ասաց Ջեյմսը: -Բայց... Չհասցրեցի ավարտել խոսքս, երբ Ջեյմսը իր հետևից փակեց դուռը: Ինչու է նա այսքան բան անում ինձ համար: Իսկ միցուցե...ինչ հիմարն եմ ես: Այսքանից հետո դեռ մտածում եմ սիրո մասին: Արդեն 2-3 ժամ է ինչ Ջեյմսը գնացել է: Ուր է նա: Միգուցե իմ պատճառով ինչ-որ կռվի մեջ է ընկել: Հեռախոսիս հաղորդագրություն եկավ: Դա Մարկն էր: Այնտեղ Ջեյմսի նկարն էր ծեծված և ամբողջ դեմքը արյունոտ: Այնտեղ գրված էր. "Ես քո Ջեյմսին այս վիճակին եմ հասցրել և բաց եմ թողել, բայց եթե վաղը ժամը 14:00-ին չգաս իմ ասած հասցեով, ապա քո սիրելի Ջեյմսին կբերեն մեռած" Աստված իմ! Ուր է հիմա Ջեյմսը: Եվ այդ պահին սենյակ մտավ Ջեյմսը: -Ջեյմս: Այս ինչ են արել նրանք քեզ հետ:-ասացի ես, գրկեցի նրան և սկսեցի լաց լինել:
К сожалению, это изображение не соответствует нашим правилам. Чтобы продолжить публикацию, пожалуйста, удалите изображение или загрузите другое.
-Ինչու դու գնացիր? Ինչու? -Հանգստացիր փոքրիկս ես լավ եմ: Ամեն ինչ լավ է: Ես նրանց դեռ ցույց կտամ: -Չէ դու էլ երբեք ինձ համար կյանքդ չես վտանգի խոստանում եմ: -Միլա դու արդեն բարկացնում ես ինձ: Թե ինչ կանեմ դա իմ գործն է, իսկ հիմա խնդրում եմ բեր դեղերի տուփը: -Ես...ես կմշակեմ քո վերքերը: -Լավ փոքրիկս: Ես մշակեցի նրա վերքերը, իսկ հետո ասացի. -Կներես: Դու էլ երբեք իմ պատճառով այսպիսի իրավիճակում չես հայտնվի: -Միլա: Եթե մի անգամ էլ այդ նախադասությունը կրկնես, ես պատասխանատու չեմ իմ արարքների համար: -Լավ: Կներես: Էլ չեմ ասի: Հեռապխոսիս Մարկից ևս մի հաղորդագրություն եկավ. "Հասկացար?" Ես ոչինչ չպատասխանեցի: Գնացի լոգարան, լոգանք ընդունեցի և պառկեցի "քնելու": -Ջեյմս ինչպես ես քեզ զգում? -Հե~յ ես հիվանդ չեմ: -Լավ: -Նեղացրի քեզ? -Չէ: Ես դեռ պիտի գոհ լինեմ, որ այսքանից հետո խոսում ես ինձ հետ: -Միլա ես հիմա կսպանեմ քեզ:-ասաց նա ու բարձով հարվածեց ինձ: Մենք սկսեցինք բարձերով հարվածել իրար:
К сожалению, это изображение не соответствует нашим правилам. Чтобы продолжить публикацию, пожалуйста, удалите изображение или загрузите другое.
Եվ չգիտեմ, թե ինչ կատարվեց ինձ հետ: Ես մի տարօրինակ զգացում ապրեցի: Չհասկացա, թե դա ինչ էր, բայց այն ես առաջին անգամ էի զգում:Կարծես թե ներսումս ամեն ինչ սկսեց խառնվել: Կարծես ներսումս թիթեռնիկներ լինեին: Ես...ես սիրում եմ ՆՐԱՆ: Այո Ջեյմսին: Տարօրինակ կթվա, թե ինչպես 1-2 օրվա ընթացքում կարողացա սիրահարվել, Մարկից հիասթափվելուց հետո, բայց սա արդեն հրապուրանք չէ: Ես սիրում եմ նրան: Ես առաջին անգամ սիրահարվեցի: Իմ առաջին սերը...Ջեյմս դու ես: -Փոքրիկս քեզ լավ չես զգում?-իրականություն հետ բերեց Ջեյմսը: -Չէ լավ եմ: Ուղղակի մտքերով էի տարվել: -Իսկ ում մասին էիր մտածում? -Քո: Իսկ ես ասել էի, որ ստել չեմ կարողանում? Ես հիմար եմ: Կատարյալ հիմար: -Իմ? Իսկ ինչ էիր մտածում? -Դե...:-մտածում էի ինչ ասեմ, որ չզգա, որ ստում եմ:-մտածում էի իմ պատճառով կռվի մասին: Ախր ես եմ մեղավոր չեմ կարող չմտածել:-Մի կերպ ստեցի ես: -Իսկ ես ասել էի չէ, որ արարքներիս համար պատասխանատու չեմ?-ասաց նա ու մոտեցավ ինձ: Տարօրինակ զգացում: Առաջին համբույր իմ առաջին սիրուց: -Ջեյմս գժվել ես? Ինչ ես անում?-հետ քաշվելով ասացի ես: -Ես ասել էի, որ արարքներիս համար պատասխանատու չեմ: Ես...ես սի...րում եմ ք...եզ: -Ինչպես? Ես քեզ չեմ հավատում: -Ես կապացուցեմ դա: -Ջեյմս պետք չէ: -Ես կապացուցեմ խոստանում եմ: -Վերջացրու! Չեմ ուզում լսեմ:-ասացի ես և պառկեցի քնելու: Ամբողջ գիշեր մտածեցի նրա ասածների մասին: Միգուցե նա իրոք սիրում է ինձ? Չգիտեմ ինչու, բայց ես նրան հավատում եմ:
