Արդեն երկու ժամ էր ինչ ես լոգարանում էի: -Միլա դուրս արի ուշ է արդեն: -Եթե դուրս գամ պիտի ստիպես, որ համբուրեմ քեզ: -Չեմ ստիպի դուրս արի, որ հավաքես իրերդ: Մոռացել ես, որ վաղը գնալու ենք? -Ես դուրս եկա լոգարանից և նա իրոք ոչինչ չարեց ինձ հետ: Ես հավաքեցի իրերս, հետո խնդրեցի, որ Ջեյմսը պիցցա պատվիրի: Քսան րոպե անց պիցցան բերեցին: Այն շատ ախորժալի տեսք ուներ, սակայն երբ ես այն կերա... -Աաա: Հիմար այս ինչ ես պատվիրել? Այս ինչ կծու է: -Դա էլ քո պատիժը:- ծիծաղելով ասաց նա: -Ատում եմ քեզ հիմար: Ես որոշեցի այլևս չխոսել նրա հետ: Արդեն ուշ էր և ես որոշեցի քնել: -Բարի գիշեր:- ասաց Ջեյմսը, բայց ես ոչինչ չպատասխանեցի: Առավոտյան արթնացա և տեսա, որ Ջեյմսը լոգարանում է: Թեթևակի շպարվեցի, վերցրեցի Ճամպրուկս և իջա ներքև: Ես նստեցի ավտոբուսը, մինչ նրանք իրերն էին դասավորում: Արդեն տեղավորվել էինք, երբ տեսա, որ Ջեյմսը հկուրանոցից դուրս է եկել և ուղեվորվում է դեպի մեզ:
К сожалению, это изображение не соответствует нашим правилам. Чтобы продолжить публикацию, пожалуйста, удалите изображение или загрузите другое.
Եկավ, նստեց կողքիս և բարկացած ասաց. -Ինչու չէիր ասել, որ դուրս ես գալիս համարից? Ես ոչինչ չպատասխանեցի: Մենք շարժվեցինք, իսկ քիչ անց Ջեյմսը նորից խոսեց: -Նեղացել ես? Ես նորից ոչինչ չպատասխանեցի: -Եթե հիմա չասես, որ ինձ ներում ես, ես բարձրաձայն կասեմ, որ սիրում եմ քեզ: -Գժվել ես? -Ներում ես, թե ասեմ ինչքան եմ քեզ սիրում? -Ներում եմ Ջեյմս: Եթե իհարկե այլևս այդպիսի բան չես անի: -Չեմ անի խոստանում եմ: -Ներել եմ:)
1 ամիս անց 21.09.16թ.
Այսօր ես հասկացա, որ իրոք սիրում եմ նրան: Այսօր մենք հանդիպեցինք, սակայն ես չկարողացա նրան ասել, որ սիրում եմ: Եկա տուն և զանգահարեցի նրան: Մենք խոսեցինք, իսկ վերջում նա ասաց. -Միլա ես սիրում եմ քեզ: -Ես... ես էլ: -Միլա դու լուրջ ես խոսում? -Այո Ջեյմս այո: -Այսինքն մենք կարող ենք ընկերություն անել? -Դե... երևի: -Միլա~: Պաշտում եմ քեզ: Հաջորդ օրը մենք նորից հանդիպեցինք: Եվ այդպես գրեթե ամեն օր: Բայց մի օր երբ ես գնացի հանդիպման... ամբողջ պատերին սրտիկներ էին, իսկ ներքևում գրված էր. "ՍԻՐՈՒՄ ԵՄ ՔԵԶ ԳԻԺՍ ՇՆՈՐՀԱԿԱԼ ԵՄ, ՈՐ ԴՈՒ ԿԱՍ" Նայոցի շուրջս'նա չկար: Ինչ որ մեկը ձեռքերով փակեց աչքերս: Դե իհարկե դա Ջեյմսն էր, սակայն ես ցանկացա մի փոքր կատակել նրա հետ: -Ըմմ... Էրիկ? -Ոչ: -Դեյվ? -Ո'չ Միլա: -Մայք? -Միլա': Ես եմ Ջեյմսը: -Գիտեմ գիտեմ խե~նթ: -Իսկ ովքեր են Էրիկը, Դեյվը և Մայքը? -Ջե~յմս կատակում էի: -Հաստատ? -Իհարկե Նա ինձ գրկեց:
К сожалению, это изображение не соответствует нашим правилам. Чтобы продолжить публикацию, пожалуйста, удалите изображение или загрузите другое.
Դա դարձավ մեր հանդիպման վայրը: 21.09.16թ. Այս օրը դարձավ մեր հանֆիպման վայրը: Ամեն օր... ամեն օր դասերից հետո գնում էի մեր հանդիպման վայրը և Աստծուց շնորհակալություն էի հայտնում, որ ինձ տվեց Քեզ: Դու ինձ համար դարձար ճակատագրի նվեր...
Դե ինչ? Դուր եկավ? Ասեմ, որ հաջորդ գլուխը կլինի վերջինը ,որին կհաջորդի իմ հաջորդ գիրքը: Շնորհակալություն, որ կարդում եք:
