13 - Déjà vu
"What happened, babe? Why are you drinking again?" Boses na pagkalambing lambing mula sa aking likod. "I told you, masama ito sa health..."
"Babe..." I called hoarsely.
Napadami na nga siguro ang inom ko... Lasing na nga yata ako. Kasi nandito na siya.
Nandito siya.
Umupo siya sa tabi ko at isa isa inilayo ang mga boteng nasa harapan ko – as if saying na tama na, nakarami ka na.
"Corr..." I called at hinawakan ang kamay niya, sabik na sabik sa kaniya. "I'm sorry, so sorry..." Sabay halik sa kamay niya.
"Presbi..." She called with a sad smile.
"Miss na miss na kita. Sobra... I feel like dying without you..." I cried. "Walang nagbago, Corr. Mahal na mahal pa din kita. Mahal na mahal. I'm sorry... Patawarin mo ako."
"Wake up sleepy head!" Malakas na sigaw ng kung sino mula kung saan.
FUCK! What was that?
"Damn hangover!" Sigaw ko nang bumulaga sa akin ang liwanag mula sa labas. Someone opened the damn curtains—
"Seriously, Presbi! Bumangon ka na. It's already eleven in the morning! And kadiri! You stink!" Malakas na boses ni Joey ang narinig ko. Of course, sino pa ba? My brat little sister. Sabay hila niya sa unan na tinakip ko sa aking mukha.
"Ugh. Joey! Go away!" Sita ko sa kaniya, at tinakpan ang mukha ko gamit yung comforter. "Damn. I wanna sleep."
"Seriously Presbi! Get up! We need to go to the church! Nauna na sila Mommy, we're gonna be late. Get up or I'll kick your butt!"
Bakit ba ako binigyan ng makulit na kapatid? Pwede ko ba siyang ibenta sa grocery store?
"Presbi~~" She continued to whine, kaya kahit sumasabog ang ulo ko because of my hangover ay napilitan akong bumangon. It's either Joey will kick my butt or my Mom will.
Isa ito sa golden requirement namin sa pamilya. We can't not go to church on a Sunday. Regardless kung nasa Manila kami or Cebu, regardless kung magkasama kami at kumpleto. We need to hear the mass.
"Oo na oo na. Eto na. Nakatayo na oh!" I said, literally half asleep as I walk towards my bathroom.
It was just a dream. Damn.
"Ugh. Ang bagal mo. Dali!" I heard Joey shouted.
"Peace be with you, Mom." Sabay beso ko sa kaniyang pisngi.
"Peace be with you, Anak." She answered at umakap sakin. "Nagpakalasing ka ba kagabi?" She asked accusingly.
"No, mom." Iling ko, not meeting her gaze. She knows I can't lie to her. Especially with my bloodshot eyes. Mas maliwanag pa sa sikat ng araw ang hangover ko.
"We'll talk later." She sternly said at gumilid para padaanin si Joey sa harap niya.
"Peace be with you, Kuya." Hagikgik niya sabay halik sa pisngi ko.
Inakap ko siya at pinanggigilan. "Titirisin na kita talaga mamaya." Bulong ko.
"Presbi, ipa-drive mo muna sa driver ang sasakyan mo at sumakay ka muna sa amin." Bilin ni Mommy. "We need to send your Dad to the airport."
