PORTAKAL KOKUSU

Kahvaltı

Çok şükür evimize geri dönebilmiştik.Her zaman ki gibi telefonumu elime almadım.Çünkü her seferinde onun sayfasına,hesabına bakmak istiyodum.Niyeyse kendimi zor engelliyodum.Ben telefonumu elimden atıyorum ama buna izin vermiyodu beni arayan her kimse.İstemsizce telefonu tekrar elime aldım ve ekrana baktım.'gizli numara'
Bu da neydi şimdi.Akşam akşam hiç strese giremem deyip telefonu meşgule attım.Ama boşuna.Ben ne kadar açmasam arayan o kadar geri arıyodu.Sesin anneme gitmesini engellemek için telefonu titreşime aldım.Tekrar kapattım gelen çağrıyı.Offff bu ne tekrar arıyodu.Dayanamayıp açtım ve sert bi şekilde "Ne var be kimsin sen?" Diye bağırdım.Şuh bir kahkaha geldi telefonun öbür ucundan.Şaşırdım.Böyle kahkaha atan kim vardı ki?Hemen telefonu kapattım.Ufff neydi bu ya.Merak duygusunu doruklarda yaşarken uyuya kaldım elimdeki telefonumla.

"Meliiiis,hadi annecim uyan artık."
Nokta kadınının bağırtısı üzerine kalkmamak elde değilde.Kaç desibel sesi vardı bu kadının?
"Ha anne efendim,kalktım bak."Uyku sarhoşu bir insan olarak sinirliydim.
Kendimi boş olan koltuğa şlak diye attım ve açık olan televizyona bakmaya başladım.Pijamalarımda hâlâ üzerimdeydi.Pondif pondif yumuşacık mavi pijamalarım.
"İnsan bir gün de öpe koklaya uyandırır.Ama nerde ,sen gör Allah'ım şu bahtsız kulunu." Deyince annem küçük bir kahkaha patlattı.Buna ne olmuş ya.Bi farklıydı bu gün bu kadın.Kafamı hayırdır gibilerinden sallayınca annem bana tip tip baktı.
"Bu gün senle alışverişe mi gitsek,ne dersin?"
Bu kadınla alışverişe çıkmak=ölüm.
"Nerden hortladı bu fikir anne?"
"Aaa kızımla gezmeye çıkamaz mıyım?"
Tek kaşımı kaldırıp biraz düşünmeye başladım.
"Olur ama kahvaltıya ihtiyacım var."
"Kalk hazırlan,dışarda yaparız."Sevmiştim bu fikri.Oyyş canım annem.

Annemle beraber çok güzel bir kahvaltı yaptıktan sonra biraz farklılaşmak adına karaokeye gitmeye karar verdik.

***
"Sen beni boşuna hiç kalbinin oralara koyma,kollar."
Dırı Dırı Dırı dım.dört Dırı dımm.şarkımı yarıda kesip mikrofonu dj ye bırakıp anneme göz kırpıp iki dakika işareti yapıp çıktım salondan.Hemen telefonumu elime alıp araya na bile bakmadan alo diyivermistim.
Cevap gelmeyince sesimin iletilmediğini sanıp tekrar 'alo'dedim.Hâlâ ses gelmeyince ekrana baktım.Gizli no yazıyordu. Hemen telefonu kapattım ve içeri girdim.Annemi sahnede görmeyi tabiki de planlamıyordum.
"Bir ileri iki geri yürü hadi göster bana o eşsiz dansını,sularına sularına...."
Annem resmen Zuhal Topal ın izdivaç programında ki Songül gibi ciyak ciyak şarkı söylüyordu. Neydi benim gunahım
Oyyyyy.......