Mr. Dreamboy

Reminiscing

Celestine's POV
After ng graduation sabi ko "ay wala na talaga olats na!"Never ko na nga sya nakausap nung pumapasok sya lalo na ngayong graduate na sya.. Wala na kong pwedeng idahilan at wala na kaming connections sa isat isa. Nakakainis naman! Dapat pala nag feeling close na ko sa kanya agad..okay lang siguro na masabihan nun basta maka damoves ako. No!! Kainis!

So heto,, todo stalk pa rin ako at hanggang dun na lang siguro! Mabuti na lang kase may pasko at bagong taon may dahilan akong ichat sya hahaha...

Actually may number na rin ako ng lalaking yun pero nahihiya akong magtext haha..

Pero sadya yata talaga akong maganda. Ako ata talaga ang sinasabi nilang "pinagpala sa babaeng lahat!"

Bakasyon nun..bglang tumunog messenger ko!

"hi"

"uy"

"kamusta?"

"ok naman ikaw?"

"ayos lang naman."

Yeah! Guess what?!! Sya yun haha yun ung firsy time! Take note sya yung nauna ha! After nyo mejo naging riends na kame!

Kahit bumabagyo,haha katext ko sya at kausap! Kinakantahan ako pero friends lang kami. Pero well, we're getting there!

One time, mejo mabilis rin pala pagka malandi ng unggoy na to. Kasagsagan ng bagyong glenda, partida na walang kuryente, so eto ako todo save ng energy ng phone ko! Yep katext ko sya.

"i love you" text nya

"ay anlandi mo friend!" sagot ko. So kahit mejo kinilig ako eh nagpakeme pa rin!

"kapag ng iloveyou malandi agad?"

"yan kase ay sinasabi lang kapag mahal mo talaga yung taong sinasabihan mo!"

Hahahaha!After nun ewan bigla nalang sya nawala. So isang mabagyong landian lang talaga yun.

Di ko na sya inisip nun.siguro bored lang talaga yun ng mga panhong yun at wala syang magawa kundi igood time ako!!

Thanks God di ako naging easy to get!

So here it goes..pasukan na..
Wala na sya haha.
Medyo laylo na pagtingin ko kay Francis.Di ko na sya gusto ng sobra di ko na kaase sya madalas makita.

Habang naglalakad ako sa may Quiapo, mean to be na destiny pa! NAKITA KO SYA! Hahaha at FIRST TIME kaming nagkangitian.

So akala ko thats all. Ewan ko ba bakit parang pagkakataon na ang mismong gumagawa ng paraan upang magkrus ang mga landas naming dalawa!

Sumunod na pagkakataon habag naglalakad ako sa sakayan pauwi sa amin. Syempre no boyfie that time, alone. AS IN ALL ALONE!

With my headphones on. May bumubusina sa likod ko! Aba ! RK talaga ang peg!

"sabay ka na!"

"Francis! Ikaw pala yan!"

"I want wrong! Tindig mo pa lang sabi ko na ikaw yan!"

So syempre sayang dn ang 20 sumabay na ko.

Marami ng panahon lumipas pero parang muli kaming nagtatagpo.

Habang binabagtas nmin ang daan, marami kaning napagkwentuhan. Actually di muna kami umuwi kase we stayed inside the car just talking. Shet tapos habang andun kami sa loob tumutog ang kanta ni Stephen Speaks.

Shet pramis ang sarap ng feeling kakakaba na nakakakilig!
I look at her and have to smile
As we go driving for a while
Her hair blowing in the open window of my car
And as we go I see the lights
Watch them glimmer in her eyes
In the darkness of the evening

And I've got all that I need
Right here in the passenger seat
Oh, and I can't keep my eyes on the road
Knowing that she's inches from me.

Walang halong pagyayabang napapansin kong napapatingin sya sakin di ko lang pinupuna baka kase pababain ako at sabihing "pinasakay na kita assumera ka pa!BABA!"

Hahaha tamang tama talaga. Marami kaming napagkwentuhan. At nalaman namin ag buhay ng isat isa.

Eto na siguro ung sinasabi kong dito kami nagsimula.