Storybrooke: The Hidden World

Herabithia: The Hidden World's Prologue

Takbo lang ako ng takbo sa malawak na kagubatan na kahit kailan ay hindi ko pa napupuntahan. But I don't care to that matter, the most important to me now is to escape those shit people!

Malayo na din ang natakbo ko at talagang naliligaw na ako ngayon. Where am I now? I don't know. I don't really know.

Sandali lang ako nagpahinga at tumakbo uli sa madilim at malawak na kagubatang ito. I don't even know where I should go.

Tumingin ako sa likod pero wala na akong makita kundi mga halaman at nagsisitaasang mga puno. Mukhang naligaw ko na nga sila. That's good.

Pero ang masama, nasaan na ako ngayon? Fuck! Kanina ko pa tinatanong yang tanong na yan and not expecting anyone to answer it because I am out of nowhere, alone.

Tumingin ako sa langit at halos hindi ko na ito makita dahil sa matataas na puno kahit na maliwanag na maliwanag ang buwan.

I should find somewhere a good place to sleep. But where? I can't see!

Wala akong ibang nagawa kundi ang tumakbo ulit ng tumakbo hanggang sa may nakita akong, isang napakahabang tulay?

Unbelievable! Meron bang ganito kahabang tulay? Ngayon lang ako nakakita ng ganito kahaba!

Tumingin tingin ako sa paligid pero mukhang ang tulay na ito na lamang ang tanging daan. Wala namang masama kung tatawid ako diba?

Humakbang na ako sa tulay at sa di ko malaman ay nakaramdam ako ng kakaiba sa buong katawan ko. Arrrghh gutom na siguro ako.

Tumingin ako sa ilalim at... harujusko lecheng patay na pusa! Napaka lalim nito! If I jump from here to there, I am surely will die! Medyo nanginginig na ang mga paa ko sa paghakbang pero pinagpatuloy ko nalang ang pagtawid.

Kung ano man ang nasa kabila nito, hindi ko talaga alam. Ngayon lang talaga ako nakapunta dito. At mukhang wala pang nakakapunta dito kasi sa layo ba naman ng lugar na to mula sa bayan.

Nang makatawid na ako, maraming halaman ang nakaharang sa harap ko. Hinawi ko ito ng hinawi hanggang sa bigla nalang nagliwanag ang buong paligid kaya napapikit ako.

At sa muling pagdilat ko... hindi ko akalain at lubos maisip na...

Wala na pala ako sa totoong mundo ko.

-xx-

Dedicated to dycraps (^o^)