Het is pauze en Janneke heeft een mandarijn. Noa had het gepeld en het was een mooi kunstwerk. Opeens knapte een mandarijn en ging het vol over me heen. Dus ik was nat en iedereen moest lachen. Toen ging Janneke zwaaien met een sliert van de schil van de mandarijn. Er brak een stukje af en kwam tegen Noa aan. Ik had een foto moeten maken van haar gezicht. Geweldig. En tot slot was de onderkant van Janneke's broodtrommel nat en in plaats van een doekje te pakken, smeer je het aan de persoon naast je af. En die persoon was ik.
JE LEEST
De falende momenten (rant-boek)
UmorismoJe kent allemaal wel van die momenten waarop dingen anders gaan dan je had gedacht of bedoeld. Nou ik kan je vertellen bij mij en @lovemaaike17 gebeurd dat net ietsje te vaak naar mijn idee.. Dit boek staat vol met falende momenten van mij, Maaike e...
